พรายหลงสวาท

อีกครั้งที่เสียงย่ำเท้ารอบบ้านทำให้หญิงสาวต้องตื่นขึ้นมากลางดึก แต่ในค่ำคืนนี้เธอรู้สึกเหนื่อยกว่าทุกวัน ความหวาดกลัวเลยแปรเปลี่ยนเป็นความกราดเกรี้ยวเสียมากกว่า จริงใจนอนมองออกไปนอกหน้าต่างที่เธอลืมรูดผ้าม่านปิดเฉกเช่นทุกวัน แสงสีเหลืองนวลจากดวงจันทร์กลมโต สาดส่องเข้ามาในห้องนอนจนเธอสามารถที่จะมองทุกอย่างได้ชัดเจน
สวบ สวบ! เสียงเดินเหมือนจะเดินมาแถวๆใต้หน้าต่างของเธอ หญิงสาวลุกนั่งอัตโนมัติ เธออยากรู้เหลือเกินว่า ใครกันที่มาด้อมๆมองเธอได้อยู่แทบทุกคืน
ศีรษะที่ผมถูกตัดจนเกรียนเป็นสิ่งแรกที่เธอมองเห็น ก่อนแสงจันทร์จะเผยเนื้อหนังสีซีดที่ครอบคลุมกล้ามเนื้อหนั่นแน่นเปลือยเปล่าเอาไว้ ขายาวมีกางเกงขารุ่งริ่งตรงปลายข้อเท้ากับเท้าเปลือยเปล่าที่พาร่างหันกลับไปยังท้ายสวนที่ติดกับป่ายูคาลิปตัส
หัวใจของหญิงสาวเต้นแรงขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ เธอไม่รู้ว่ามันเกอดจากอะดรีนาลินที่หลั่งด้วยความตื่นเต้น หรือวางลงสังหรณ์บางอย่างบอกกับเธอว่าสิ่งที่เธอกำลังมองเห็นอยู่นั้นไม่ใช่มนุษย์!

................................................................................

จริงใจรู้สึกว่าตัวเองกำลังทำเรื่องน่าอายเหลือเกิน เธอกำลังทรมานผู้ชายตรงหน้า จนเขาส่งเสียงครางไม่เป็นภาษา หญิงสาวรู้ในสิ่งที่เขาต้องการแต่กลับไม่ยอมให้เขารุกรานง่ายๆ และเขาเองก็ปล่อยให้เธอทรมานเขา โดยไม่ขัดขืนเฉกเช่นเขาเป็นทาสชั้นดีคนหนึ่งเสียอย่างนั้น
“รู้สึกดีไหม” หญิงสาวถามเสียงสดใส
“ทะ ทรมาน” เขาตอบ เสียงแหบแทบจะหายเข้าไปภายในลำคอ
“นั่นแหละที่ฉันอยากให้นายรู้สึก” บ้าไปแล้ว ทำไมเธอถึงพูดอะไรแบบนั้นออกไป
ร่างของเธอเลื่อนลงต่ำ หน้าอกหน้าใจของหญิงสาวเคลื่อนตามแรงขยับไหว มือของหญิงสาวรั้งให้ร่างที่ถูกเธอควบคุมอยู่ลุกขึ้นนั่ง
“ดูดสิ” ดูดอะไรว่ะ หญิงสาวได้แต่ย้อนแย้งกับสิ่งที่ร่างของเธอได้กระทำออกไป
แต่เมื่อริมฝีปาหนาได้รูปที่น่ากัดนั่นครอบลงยอดปทุมถันของเธอที่เธอเองเป็นคนยกเสื้อเปิดให้เขาเข้ามารุกรานได้อย่างง่ายดาย
“อ๊าส์” เธอส่งเสียงน่าอายออกมา อยากรู้เหลือเกินว่าจริงใจคนนี้ไปเอาความกล้ามาจากไหน เธอยังมียางอายเหลืออยู่บ้างไหม

..................................................................
ซื้อผ่านหน้าเว็บหรือแอนดรอยจะถูกกว่า IOS จ้า