หมอขุน

เธอพลาดท้องกับผู้ชายที่เป็นรักแรกเมื่อเจอกันเป็นครั้งที่สอง ในขณะที่พ่อของเด็กไม่เคยรู้เลย เธอต้องการเก็บเรื่องลูกเป็นความลับ แต่โชคชะตากลับเหวี่ยงให้เธอได้กลับมาเจอกับเขาอีกครั้งพร้อมเด็กผู้ชายที่หน้าเหมือนเขา


*********

"จะยืนตรงนั้นอีกนานไหมครับ ขยับเข้ามายืนกับลูกชายคุณนี่ ป่วยยังไม่หายคิดจะตากฝนให้เป็นหนักกว่าเดิมเหรอ"เขาพูดพร้อมดึงข้อมือของฉันเซเข้าไปหา

"อย่าดึงมือแม่ขิมแยงสิครับ แม่ของชินเจ็บนะ"ชินเงยหน้าขึ้นมาว่าเขาแล้วจับมือเขาออกจากแขนของฉัน

"ไม่เป็นไรลูก อย่าไปว่าคุณหมอเขาแบบนั้น คุณหมออุตส่าห์ให้ยืนหลบฝนด้วย ชินต้องขอบคุณคุณหมอสิครับ"ฉันก้มลงบอกลูกชายที่แอบขมวดคิ้วนิ่วหน้าใส่พ่อตัวเอง

"คูมหมอใจย้ายทำให้แม่ขิมเจ็บ"

"แม่ขิมไม่เจ็บเลยครับ คุณหมอเขาแค่เป็นห่วงกลัวแม่ขิมจะเปียก"ฉันบอกลูกแล้วมองหน้าเขาอย่างรู้สึกผิด

"คูมหมอเป็นห่วงแม่ขิมเหยอครับ"

"ไม่ได้ห่วงครับ"

เขาจะตอบตรงไปถึงไหน ฉันก็ไม่ได้คิดว่าเขาจะเป็นห่วงฉันจริงๆหรอกนะ ที่พูดไปก็น่าจะรู้ว่าฉันพูดเพื่อไม่ให้ชินเข้าใจผิดว่าเขาทำให้ฉันเจ็บแล้วพาลโกรธเขาก็เท่านั้นเอง แต่เขาก็ไม่คิดจะตามน้ำกับฉันสักนิด...

"คูมหมอใจย้าย"

"หมอกำลังให้เธอหลบฝนด้วยอยู่นะ"

"ชินไม่ยักพูดกับคูมหมอ"

"ไม่อยากพูดก็ไม่ต้องพูด หมอเองก็ไม่ชอบพูดเหมือนกัน"

เมื่อพูดกันจบทั้งสองคนก็ต่างเชิดหน้าไปคนละทาง นาทีนั้นฉันทำอะไรไม่ถูกนอกจากมองดูแล้วถอนหายใจ พ่อลูกเขาเวลาเจอกันแล้วนิสัยเหมือนกันอย่างไม่ผิดเพี้ยน