ป่วนรักนายมาเฟีย

**บางส่วน บางตอน***
ใบหน้าหล่อเหลาที่โน้มลงมาใกล้เสียจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่รินรดอยู่ใกล้ๆ แก้มของหญิงสาว เธอได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ไม่แน่ใจว่าเป็นกลิ่นน้ำหอมหรือน้ำยาปรับผ้านุ่ม อยู่ดีๆ ก็รู้สึกใจเต้นแปลกๆ
เธอรีบสลัดความรู้สึกแปลกๆ นี้ออกไปก่อนที่จะสร้างรอยยิ้มให้ปรากฏบนใบหน้างามนั้น
“พี่ภัทรกำลังสงสัยอะไรในตัวปิ่นเหรอคะ” เธอเปลี่ยนสีหน้าอย่างรวดเร็วและถามกลับคนที่กำลังจ้องหน้าอยู่
“ก็สงสัยว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนหวานเรียบร้อยอย่างที่กำลังพยายามแสดงให้ทุกคนเห็น ฉันจะกระชากหน้ากากของเธอออกมาให้ได้”
“จะทำอะไรก็รีบทำนะคะ เดี๋ยวรู้ตัวอีกทีเราอาจจะแต่งงานกันแล้วหรือมีลูกกันไปแล้วสองสามคนก็ได้ ยืนตรงนี้ปิ่นเมื่อยจังเลยค่ะ เราไปคุยกันในห้องปิ่นไหมคะ” หญิงสาวพูดจบแล้วปรายตามองประตูซึ่งอยู่ไม่ไกล พร้อมส่งสายตาเชิญชวนให้ชายหนุ่มเข้าไปในห้องกับเธอ พุฒิภัทรหลับตาแล้วถอนหายใจช้าๆ เพื่อระงับอาการโกรธให้ผู้หญิงหน้าด้านไร้ยางอายที่ชวนผู้ชายเข้าห้อง เขารีบปล่อยมือจากข้อมือเล็กด้วยท่าทางเหมือนเธอเป็นกิ้งกือไส้เดือนที่น่ารังเกียจ
***** เคยได้ยินไหมคะ เกลียดอะไร มักได้อย่างนั้น ****** ขอให้สนุกกับนิยายของสุภาภรณ์ค่ะ