วิธีเอาตัวรอดจากตัวร้ายในนิยายที่ข้าเขียน

เพราะแต่งนิยายไม่เคยจบฟ่านจื่ออิงเลยถูกนักอ่านสาปแช่งให้เข้าไปอยู่ในนิยายของตัวเอง กลายเป็นเหยาอิงหลานองค์หญิงสุดแสนอาภัพที่ต้องคอยหาวิธีเอาตัวรอดจากตัวร้ายในนิยายที่ตัวเองเขียน

เหยาอิงหลานองค์หญิงท้ายวังที่ถูกลืมกลิ่นกายหอมเหมือนดอกกล้วยไม้ป่า ใบหน้าสวยงามผุดผ่องเหมือนผู้เป็นมารดา ถูกทอดทิ้งจากพระบิดาตั้งแต่แรกคลอด นอกจากเขาไม่สนใจไม่ใส่นางแล้ว พอนางเติบใหญ่ขึ้นกลับใช้นางเป็นบรรณาการแต่งงานเพื่อแลกกับผลประโยชน์บางอย่าง

ส่วนเขาเมิ่งจินหยวน เพราะเห็นตราประทับประจำราชวงศ์บนร่างกายนางเลยทึกทักเอาเองว่านางมีประโยชน์ ไฉนเลยถึงกลายมาเป็นสตรีร้ายกาจที่ไม่มีค่าสิ่งใด แต่กลับเป็นผู้ครอบครองหัวใจของเขาไปเสียได้

หลังจากหลุดออกจากบทอิงหลานก็หนี นางต้องการหนีจากเขา จนกระทั่งได้รับการช่วยเหลือจากบุรุษที่มีเรือนผมสีเงินใบหน้าหล่อเหลาคมคาย

เขาช่างแสนดีเหลือเกิน แต่นาง นางไม่ใช่สตรีที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง นางไม่ใช่สตรีที่เหมาะสมกับเขา

ปล.รี้ดที่โหลดไปก่อนหน้านั้นนั้นสามารถโหลดซ้ำอีกครั้งแบบเพื่ออ่านตอนพิเศษขององค์หญิงใหญ่ได้นะคะ