The Pollution

มีข้อความส่งมายังนาฬิกาของผมเป็นรายงานของช่างซ่อมที่จะมาซ่อมท่อน้ำในวันนี้ โดยในรายงานมีชื่อและประวัติของช่างซ่อมพร้อมรูปภาพประกอบ ซึ่งรูปภาพของช่างซ่อมคนนี้สะดุดตาผมมากๆ คิ้วของชายคนนี้ดกดำโค้งเป็นแนวสวยเหมือนตัดแต่ง ดวงตาสีน้ำตาลสะท้อนถึงอารมณ์บางอย่างที่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าต้องรู้สึกอย่างไรเมื่อได้มองดวงตาของเขา แต่มันชวนหลงใหลจนผมต้องอ่านชื่อของช่างซ่อมคนนี้ว่าเขามีชื่อว่าอะไร อามันต์ ดีล มีอายุ 22 ปี อพยพมาจากฝรั่งเศส เป็นเจ้าหน้าที่ซ่อมระดับ D ประวัติเจ้าหน้าที่มีมาให้ผมอ่านเพียงแค่นี้ แต่ผมอยากรู้ประวัติของชายคนนี้อีกสักหน่อย ทำไมผมถึงไม่เคยเห็นเขาเลยทั้งที่หน้าตาของเขาออกจะสะดุดตาขนานนี้ จากนั่นผมก็มองใบหน้าของอามันต์อีกรอบจนนึกขึ้นมาได้หรือว่าเขาพึ่งย้ายมายังประเทศ 001 เราถึงพึ่งเคยเห็น ซึ่งมันอาจจะเป็นไปได้ไม่แน่ว่าเขาอาจจะพาครอบครัวของเขาอพยพหนีความยากจนและความลำบากเพื่อมองหาโอกาสในประเทศแห่งใหม่ ทันใดนั้นเสียงกริ่งหน้าประตูก็ดังขึ้น ผมเดินไปยังหน้าประตูเช็กก่อนว่าใครมาหาผมจากหน้าจอดิจิทัล ผมจำใบหน้าของเขาได้ตอนนี้เขากำลังยืนรอให้เจ้าของบ้านมาเปิดประตูให้อย่างใจเย็น...