สามี(นาง)ร้าย

ใครจะคิดว่าแค่ลงเรือลำผิดถึงกับทำให้ชีวิตของนางร้ายอย่าง มิ้ม อวัสยา เปลี่ยนไปตลอดกาล...

เปรี้ยงงง!!!
“กรี๊ดดด!!!” กรีดร้องจนลิ้นไก่แทบจะหลุดออกมาดิ้น ทว่าต้นเหตุไม่ได้เกิดจากเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าแต่อย่างใด แต่เกิดจากการที่มือไปโดนอะไรสักอย่างที่นุ่มนิ่มซ้ำยังห้อมล้อมไปด้วยเส้นขน
“ปะ ปลิงทะเลหรือเปล่า” ความคิดที่ว่าตัวเองได้ขึ้นสวรรค์เป็นอันพับไปเมื่อความจริงปรากฏว่าร่างของเธอจมอยู่ใต้ทะเลลึก!
สงสัยยมบาลยังไม่ว่างมาเก็บ คิดแล้วก็แอบสงสารวิญญาณตัวเองที่ต้องมาเร่ร่อนไม่ได้
“ปลิงทะเลที่ไหน นี่มันไข่คน!” เจตต์ที่ตื่นขึ้นมาเพราะถูก ‘หยุมไข่’ โวยวายเสียงดัง แต่ที่ดังกว่ากลับเป็นเสียงกรีดร้องของคนข้างๆ
“กรี๊ดดด!!!” ด้วยความตกใจสุดขีดทำให้อวัสยาไม่ได้ทำแค่กรีดร้องเสียงดังยาวติดๆ กัน แต่กลับไขว่คว้าสิ่งรอบตัวปาไปที่เจ้าของ ‘ไข่’ เอ๊ย! เจ้าของเสียง แต่ดูเหมือนว่าหมอนใบเล็กใบน้อยทำอะไรอีกฝ่ายที่พยายามขยับกายเข้าหาเธอไม่ได้ สุดท้ายก็ใช้เท้ายันหน้าอกเปลือยเปล่าแล้วถีบออกไปแรงๆ ทำให้คนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวหรือคาดไม่ถึงก็สุดรู้หงายหลังตกเตียงแถมด้วยท่าม้วนหลังอีกหนึ่งกรุบไปนอนแอ้งแม้งส่งเสียงร้องโอดโอย
“โอ๊ย! เจ็บ”
“สมน้ำหน้า เจ็บแค่นี้ยังน้อยไป มันน่าจะตายๆ ไปซะ” เสื้อผ้าไม่เหลือติดกายสักชิ้น แม้แต่ซิลิโคนปิดจุกก็หายไป รวมถึงความเจ็บปวดที่กึ่งกลางกายและซอกขา ก็พอจะบอกได้ว่าเธอถูกผู้ชายใจทรามข่มขืน ความเจ็บปวดแค่นี้เทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่เธอเสียไป
ฮือออ
มันต้องถ่างขาเธอนานแค่ไหน ถึงหุบขาไม่ได้แบบนี้