เกมร้ายพ่ายเธอ

ทิชานุชมาเรียนอย่างอารมณ์ดีอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนตั้งแต่เปิดภาคเรียน ทิชานุชคือคนที่ชอบความท้าทายไม่ว่าจะทำอะไรถ้าได้เอาชนะอีกฝ่ายเธอจะสนุกขึ้นมาทันที

“วันนี้แกพร้อมเริ่มเกมส์หรือยังเทียนหอม” ปานตะวันพูดพลางกอดคอเพื่อนของเธอ

“เรื่องแค่นี้ฉันขอเวลาพวกแกไม่นานหรอกนะ รับรองพวกแกเตรียมเงินไว้ให้ฉันได้เลย” ทิชานุชพูดพร้อมกับยิ้มยกมุมปาก

“ให้มันได้อย่างที่พูดเถอะไม่ใช่จะได้เอาเงินมาให้พวกเราสองคนนะ ฮ่า ๆ ๆ” ปลายฟ้าพูดพลางหัวเราะเสียงดังส่งผลให้นักศึกษาที่นั่งอยู่บริเวณนั้นจ้องมองมาที่พวกเธอเป็นตาเดียวกัน

“ปลายฟ้าแกหัวเราะเสียงดังไปแล้วนะเห็นมั้ยคนมองกันเต็มไปหมด” ทิชานุชทักท้วงเพื่อนของเธอทันทีเมื่อเห็นว่าหลาย ๆ คนจ้องมองแล้วกระซิบกระซาบกันซึ่งเธอเห็นแล้วน่าจะพากันตำหนิพวกเธออย่างแน่นอน



ห้องเรียน

ทิชานุชนั่งจ้องนับดาวตาไม่กระพริบเธอเริ่มเกมอย่างเนียน ๆ ต่อให้สังเกตก็ไม่รู้ว่าเธอกำลังจะคิดอะไรกันแน่

“นักศึกษาคะ วันนี้อาจารย์จะให้จับคู่กันทำงานนี้ร่วมกันและน่าจะต้องคู่กันตลอดทั้งเทอม” เมื่ออาจารย์ประจำวิชาพูดขึ้น ทิชานุชก็ยิ้มกรุ้มกริ่มทันทีเพราะเธอรู้สึกว่ามันช่างเข้ากับแผนของเธอตอนนี้มาก ๆ

“ถ้าอย่างนั้นแล้วอาจารย์ให้เวลาจับคู่กัน 5 นาที ก่อนจับคู่คิดดี ๆ นะเพราะต้องทำงานกันตลอดทั้งเทอมตกก็ตกด้วยกันนะ” อาจารย์พูดจบก็เดินออกจากห้องทันทีนักศึกษาต่างพากันจับคู่ที่ตนเองอยากคู่ด้วยเช่นกันกับบัณทิตาที่กำลังเดินมาหานับดาวอย่างตั้งใจที่อยากจะคู่กันแต่แล้วบัณทิตาต้องรู้สึกไม่พอใจเมื่อทิชานุชวิ่งผ่านหน้าของเธอไปหานับดาวก่อนจะจับมือของเธอไว้เป็นการแสดงว่าเธอต้องการที่จะคู่กับนับดาว

“นี่เธอฉันจะคู่กับนับดาว” บัณทิตาเดินมาถึงก็บอกกับทิชานุชด้วยน้ำเสียงห้วน ๆ

“แล้วเธอไม่เห็นหรือไงว่าตอนนี้นับดาวคู่กับฉันจริงมั้ยนับดาว” นับดาวมองมือของเธอที่โดนกุมไว้ด้วยมือนุ่ม ๆ ของทิชานุช

“แต่นับดาวเป็นเพื่อนสนิทของฉันเธอจะแกล้งอะไรนับดาวอีกบอกมานะ” บัณทิตาที่ไม่เคยเชื่อใจทิชานุชจึงพูดออกมาตามความรู้สึกของเธอ

“เพื่อนสนิทแล้วยังไง เทียนหอมเดินมาจับคู่กับนับดาวก่อน” ปานตะวันเดินมาพร้อมปลายฟ้าพร้อมกับพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันและแน่นอนสองฝาแฝดสุดป่วนต้องจับคู่กันอย่างแน่นอนที่สุด

“นี่พวกเธอต้องการแกล้งเพื่อนของฉันถึงได้ทำอย่างนี้ ปล่อยเพื่อนฉันมานะ” บัณทิตาพยายามแย่งนับดาวมาจากทิชานุช

“ฉันจะแกล้งนับดาวทำไม เธอไม่ได้ยินที่อาจารย์พูดหรือไงว่าการทำงานครั้งนี้ถ้าตกก็ตกด้วยกันแล้วมีเหตุผลอะไรที่ฉันจะต้องแกล้งนับดาวด้วย” ทิชานุชพูดด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ

“แต่ยังไงฉันก็จะคู่กับนับดาวเพราะนับดาวเป็นเพื่อนของฉัน” บัณทิตาพูดอย่างช้า ๆ และชัดเจน

“ฉันก็เป็นเพื่อนนับดาวนะทุกคนในห้องนี้ก็เป็นเพื่อนกันหมดจริงมั้ยนับดาว” ทิชานุชหันไปถามนับดาวเพราะเห็นเธอยืนนิ่งไม่พูดไม่จา