ทัณฑ์เถื่อนจอมอสูร

“แหม บอกรักผู้ชายอย่างไม่อายเลยนะ ทั้งที่นอนอยู่กับผู้ชายอีกคน สำส่อนจริงๆ ผู้หญิงอย่างเธอ ชอบเอาตัวเองไปเร่ให้ใครไปทั่ว” สาดกระหน่ำต่อว่าหล่อนด้วยความโกรธ ใจดวงโตเกรี้ยวกราด
ปาริชาตมองโทรศัพท์ที่ถูกปาทิ้งแล้วหันไปมองคนที่กำลังพูดว่าร้ายหล่อนก่อนมือน้อยจะตวัดใส่ใบหน้าคมอย่างแรง
“ปลาจะมั่วหรือจะเอาตัวไปประเคนให้ใคร มันก็เรื่องของปลา คุณไม่เกี่ยว แล้วคุณก็ไม่มีสิทธิ์ว่าปลาหรือโยนข้าวของของปลาแบบนี้” ปาริชาตพูดด้วยอารมณ์เดือดดาล
“ฉันลืมไปว่าเธอมันเป็นพวกขาดผู้ชายไม่ได้ เลยต้องเอาตัวไปเร่ให้ใครไปทั่ว” เขาตอกย้ำลงไปอีก