ส่อแววรัก

'หมดแก้ว หมดแก้ว หมดแก้ว!'

เพราะเธอเล่นเกมในงานเลี้ยงรุ่นแพ้ เลยต้องดื่มแก้วเหล้าที่อยู่ในมือ ถึงคุณอาข้างบ้านจะอาสาช่วยดื่มแทนเธอ แต่ในเมื่อเธอเล่นเกมแพ้เองยังไงเธอก็ต้องรับผิดชอบเหล้าแก้วนี้เองสิถึงจะถูก

.

.

.

"อื้อ คุณอา หนูร้อนจังค่ะ ทำไมในนี้ร้อนแบบนี้ล่ะคะ?"

พิชชาบิดร่างเล็กไปมาอยู่บนตักแกร่งซึ่งก็ไม่รู้ตัวว่าตนเองขึ้นมานั่งคร่อมตอนไหน เธอเสียดสีร่างกายเธอเข้ากับอกหนาของจักรพรรดิและพยายามที่จะปลดเปลื้องเสื้อผ้าชิ้นเล็กของตนเอง

"ไอ้เชี้ยป้อง! มึงใส่อะไรลงไปในแก้วเหล้าของน้องเขาใช่ไหม"

"นิดหน่อยเองน่าไอ้พัด! ออกฤทธิ์แค่สามสี่ชั่วโมงเอง"

จักรพรรดิจ้องหน้าของปกป้องอย่างคาดโทษ แต่จำต้องหันมาให้ความสนใจกับร่างเล็กบนตักเขานี่ก่อน เรื่องจัดการปกป้องจำต้องจดลงในบัญชีหนังหมาไว้ สิบปีค่อยแก้แค้นมันก็ยังไม่สาย สิ่งที่ต้องทำคือหาทางช่วยยายตัวเล็กบนตักนี่ก่อน!



*คำเตือน

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่ล่อแหลมในบางตอน อายุต่ำกว่า 18 ไม่ควรอ่าน

ไม่ชอบโปรดกรุณากดผ่านนะคะ