เพียงแค่รัก (พีรดนย์)

ความรักอาจเกิดขึ้นไม่ยาก แต่การรักษาความรักนั้นให้คงอยู่ไม่ง่ายเลย
..................................
เธอและเขาบังเอิญเจอกันครั้งแรกในร้านเหล้า ครั้งที่สองก็ร้านเหล้า แต่ครั้งที่สามดันบังเอิญเจอกันที่โรงพยาบาล มันจะไม่น่าอายเลยถ้าไม่ใช่เจอกันที่แผนก สูตินรีเวช ใครจะรู้ว่าเขาที่บุคลิกไม่ได้เหมือนหมอเอาซะเลยจะเป็น
สูตินรีเเพทย์ที่เธอดันได้ไปตรวจภายในด้วย คนสองคนที่ดันมาตกหลุมรักกันง่ายๆ จะประคองความรักครั้งนี้ให้ผ่านกันไปยังไง
.............................
ก่อนกลับพีรดนย์ไม่ลืมที่จะขอเบอร์หรือเฟสบุ๊คของหิรัญญิการ์
“ยังไงเราก็บังเอิญได้เจอกันแล้วตั้งสองครั้ง บังเอิญชอบอะไรๆคล้ายๆกันแล้ว บังเอิญชื่อเป็นผลไม้เหมือนกัน พี่ขอเบอร์ขอไลน์หรือว่าเฟสหน่อยได้มั้ย”
เพื่อนทั้งสองต่างเชียร์ให้หิรัญญิการ์ให้ช่องทางติดต่อเขาไป แต่เธอก็ไม่แน่ใจว่าควรให้ดีไหม เขาและเธอพบกันที่ร้านเหล้าที่ที่ใครหลายคนบอกว่าหารักแท้เจอยากถึงแม้สามวันมานี้จะรู้สึกดีกับเขาก็เถอะ
“ถ้าบังเอิญเจอกันครั้งที่สามโดยไม่ใช่ที่ร้านเหล้าจะให้นะคะ” หิรัญญิการ์ตอบออกไปก่อนชวนเพื่อนเดินกลับไปขับมอเตอร์ไซค์ที่จอดไว้กลับบ้านกันทั้งที่ตัวเองก็เสียดายเหมือนกัน
พีรดนย์มองตามอย่างเสียดายที่สุดท้ายก็เป็นได้แค่มิตรภาพระหว่างการเดินทางเพราะเธอไม่ให้ช่องทางการติดต่อ แล้วก็ไม่ได้คุยกันเรื่องที่เขาทำงานที่ไหน เธอทำงานที่ไหน ไม่ได้คุยเรื่องเหล่านั้นกันเลย สุดท้ายเขาก็กลับมาโหมดเดิมสินะ