นกเขากตัญญู

“หูลุงไม่ฝาดหรอก ฉันพูดได้ตั้งหลายภาษา ทั้งภาษาคนและภาษาของสัตว์ คือฉันพยายามเรียนรู้ และเพราะฉันพูดภาษาคนได้นี่แหละ ฉันจึงกตัญญูรู้คุณต่อพ่อแม่ ลุงปล่อยฉันไปเถอะ ป่านนี้พ่อกับแม่คงหิวแย่แล้ว ฉันจะต้องรีบเอาอาหาร ไปเลี้ยงพ่อแม่ก่อนที่พ่อกับแม่จะเป็นลมตาย นะลุงนะ กรุณาเถิด”