LOVE ENGINEER วิศวะหวงรัก

การเริ่มต้นของทิศเหนือมันก็แค่เกมกับเพื่อนๆ เขาจะต้องพิชิต ไข่แดงของฟ้าใสสาวพรหมจรรย์แห่งคณะนิเทศให้ได้ เขาจะได้เงินเดิมพันห้าหมื่น แต่ถ้าไม่ได้เรียกเขาว่าหมาได้เลย
การเริ่มต้นของฟ้าใสมันคือความรัก เธอรักเขาถึงยอมมอบกายมอบใจให้เขา แต่สุดท้ายเธอก็รู้ว่าเธอเป็นแค่หมากในเกมเท่านั้น เธอยอมเดินออกจากชีวิตเขาแต่โดยดี คนเราถ้าไม่รักกันก็เลิกกันไป...เท่านั้น
“อืม เราเข้าใจแล้ว เราจะไม่มายุ่งกับคนใจร้ายแบบพวกเหนืออีก”
ฟ้าใสเอ่ยบอกทั้งน้ำตา ก่อนจะเดินจากไปโดยไม่หันกลับมาอีกเลย
//กูว่าฟ้าใสดูมูฟออนจากไอ้เหนือไวอยู่นะ แป๊บเดียวก็มีผู้ชายคนใหม่แล้ว หล่อซะด้วยสัส// คำพูดของไอ้โยธา ทำให้ผมละสายตาจากหนังสือตรงหน้าหันไปมองตามสายตาเพื่อนๆ ผมที่มองไปยังโต๊ะที่อยู่ถัดจากโต๊ะพวกผมไปสองสามโต๊ะ ก่อนผมจะชะงักไป กับใบหน้าสวยแสนคุ้นเคยที่กำลังยิ้มกับไอ้บาส อดีตคู่อริไอ้วีสมัยปี1 ผมได้แต่นั่งมองรอยยิ้มสวยที่ยิ้มหัวเราะกับ ไอ้บาสนิ่งๆ แม้ข้างในใจผมมันจะรู้สึกหงุดหงิดแปลกๆ
ให้ตายเถอะ! ไหนบอกรักผมไงวะ เมื่อเช้ายังร้องไห้เพราะผมอยู่เลยแล้วทำไมตอนนี้เธอถึงได้มาหว่านเสน่ห์ แจกยิ้มให้ผู้ชายคนอื่นแบบนี้...
“โคตรจะไม่ชอบเลย เวลาเธอไปยิ้มให้ผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่ฉัน”