ตรวนรัก(สามี)ไร้ใจ

“นอนกับฉันไหม ฉันให้นายห้าพัน”
สิ้นประโยคที่คนตัวเล็กเอื้อนเอ่ย คาเตอร์ ก็กระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียว มองหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่สบอารมณ์ เธอเห็นเขาเป็นผู้ชายขายบริการหรือไง ถึงได้มาพูดจากับเขาแบบนี้ กล้ามาก ช่างกล้าดีจริง ๆ
เขาจะไม่โกรธมากขนาดนี้เลย ถ้าสาวเจ้าไม่ยื่นข้อเสนอด้วยเงินจำนวนห้าพันเป็นค่าตัวเขา
และแน่นอนเขาโกรธมาก เงินห้าพันแลกกับการที่เขาต้องนอนกับเธอช่างหน้าตลกสิ้นดี เงินน้อยนิดขนาดนี้ซื้ออาหารให้สุนัขที่เขาเลี้ยง อาทิตย์เดียวยังไม่พอเลย
“หูยใจกล้ามากเลยว่ะ!” ฉลามหัวเราะเเล้วตบที่บ่าแกร่งของคาเตอร์แรง ๆ
“ห้าพันมันแพงไปน้อง สองร้อยก็พอแล้ว ฮ่าๆ” คลาวด์หัวเราะอย่างพอใจ เสียงหัวเราะดังขึ้นอย่างครื้นเครง ยิ่งสร้างความไม่พอใจให้ชายหนุ่มมากกว่าเดิม
“สองร้อยเหรอคะ?”
“ฟรีไปเลยดีกว่านะ ฮ่า ๆ” เวนิสหัวเราะแล้วยื่นแก้วเหล้าให้หญิงสาว แต่หล่อนปฏิเสธด้วยการผลักแล้วเหล้าส่งคืนให้เบา ๆ เขาไหวไหล่เล็กน้อยกับสิ่งที่หญิงสาวแสดงออกมา
“ไม่ฟรีก็ได้ค่ะ ขอแค่เขานอนกับฉัน” ไม่รู้ว่าพนิดาเอาความกล้าบ้าบิ่นมาจากไหน ถึงได้พูดออกไปแบบนั้น เธอรู้แต่ว่าเธออยากประชด อยากทำตัวแย่ ๆ ในคืนนี้เท่านี้
“หูยยย!” ทุกคนร้องออกมาพร้อมกัน มองคนตัวเล็กเป็นตาเดียว คาเตอร์เม้มปากเล็กน้อย แล้วหยิบแก้วเหล้ากระดกดื่มลงคอ
“คิดผิดคิดใหม่ได้นะ ไอ้เตอร์หล่อรวยคว.ยเท่าแขนนะน้อง”
“….”
“มันเย็.ดโหดเหมือนโกรธหลี ถอนตัวตอนนี้ก็ยังไม่สายนะน้อง”
“ฉันต้องการเขา”
“หูย กูชอบว่ะ ตรง ๆ แรง ๆ ดี”
“หรือนายต้องการเยอะกว่านั้น ฉันให้นายหมื่นก็ได้”
“หูย! เอาไงวะคาเตอร์ หมื่นหนึ่งเลยนะเว้ย! มึงต้องรีบคว้าเอาไว้นะ”
“สองหมื่นหรือสามหมื่น”
ปึง! แก้วเหล้าถูกกระแทกลงบนโต๊ะอย่างเเรง
“จะไปร่านที่ไหนก็ไป! อย่ามายุ่งกับฉัน!”
“นี่ นายอยากได้เงินเยอะๆใช่ไหม ถึงได้เอาแต่เล่นตัวแบบนี้ จะเอาเท่าไหร่ฉันจะจ่ายให้นายตอนนี้เลย”
“ฉันไม่ได้เล่นตัวอะไรทั้งนั้น ที่สำคัญฉันไม่ได้อยากจะได้เงินของเธอ อย่ามาเสนอเพราะฉันจะไม่มีวันสนอง ในสิ่งที่เธอต้องการ”
“ทำไม นายกลัวฉันเลี้ยงดูนายไม่ได้เหรอ ดูเงินในบัญชีของฉันซะก่อน ฉันสามารถเลี้ยงดูนายให้สุขสบายได้ เพียงแค่นายมาเป็นผู้ชายของฉันก็พอ” พนิดาเปิดแอพพลิเคชั่นของธนาคารสีม่วง โชว์ยอดเงินในบัญชี ที่มากมาย ใช้ทั้งชาติก็ไม่หมดให้ชายหนุ่มตรงหน้าดู
“ยัยบ้าเอ้ย! ฉันไม่ใช่ผู้ชายขายตัวของใคร ถ้าร่านมากก็ไปหาซื้อกินที่บาร์โฮส อย่ามายุ่งกับฉัน เพราะฉันไม่ใช่ผู้ชายขายตัว ฉันไม่ได้ต้องการเงินของเธอ” คาเตอร์พยายามสกัดกลั้นอารมณ์ ที่กำลังปะทุอย่างยิ่งยวด มองคนร่างเล็กที่แต่งตัวนุ่งน้อยห่มน้อย ด้วยแววตาเดือดดาล
“ถ้าไม่ต้องการเงินของฉัน จะให้ฉันกินฟรี ๆ ฉันก็ไม่ขัดอะไร”