เพลิงร้ายพ่ายรัก

"อาทิตย์หน้าไปอังกฤษกันนะครับ"อัคคีมองใบหน้าหวานที่กำลังผิดหวังในคำตอบ เค้าขยับตัวขึ้นกดจูบหน้าผากใส ตื่นเช้ามาเป็นอะไรที่ดีที่สุดสำหรับอัคคีที่ตื่นมาแล้วเจอหน้าคนที่อยากมอง เจอหน้าคนที่อยากจูบอยากพูดคุยในทุกช่วงเช้า

"ใช่เมื่อคืนคุณเพลิงบอกว่ารักหนูรัก  หนูได้ยินเสียงหัวของคุณเพลิงที่มันร่ำร้องไหมครับ"เสียงนุ่มลึกทอดบอกมันหวานจนหนูรักซาบซึ้ง ไอรักมองหน้าอีกคนแต่ไม่ได้ยิ้ม เธอหลับตาลงสัมผัสใบหน้าอันหล่อเหลาอยากจดจำและลูบคลำให้มันฝังลึกลงไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ


"ถ้าหนูรักไม่ไปอังกฤษด้วยจะเป็นไรไหมคะ"


"ทำไม"ถามด้วยน้ำเสียงเข้มขึ้นพูดง่ายๆ คือไม่พอใจ


"หนูรักอยู่ในสถานะไหนก็ได้ขอแค่ได้อยู่ใกล้คุณเพลิง ไม่ได้หวังอยากเป็นแม่ของลูกหรืออยากเป็นเมีย"เธอพยายามอธิบาย เหตุผลที่อัคคีคิดว่าไร้สาระ



"ในเมื่อฉันพยายามจะเชิดชูแต่เธอกลับปฏิเสธงั้นก็ให้ฉันเอาเล่นๆ แบบนี้ไปแล้วกัน โคตรเรื่องมากน่ารำคาญฉิบหาย"หงุดหงิดจนควันออกหู พูดไปงั้นแหละว่าโคตรน่าเบื่อน่ารำคาญหัวใจมันกำลังพาลเลยพูดอะไรออกไปไม่คิด สรรพนามที่เปลี่ยนไปทำให้ไอรักน้อยอกน้อยใจ