SET โซ่เสน่หาภรรยาจ้าง+โซ่เสน่หาวิวาห์จำยอม

***โซ่เสน่หาภรรยาจ้าง
...คำโปรย...
นอกจากสถานการณ์ในตอนนั้นจะบีบบังคับให้ ‘จันทร์วาด’ ต้องพลีกายให้กับนักธุรกิจกึ่งมาเฟียอย่าง ‘อีธาน’ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว หลังจากนั้นเขายังบังคับให้เธอไปเป็นภรรยาว่าจ้างเพื่อตบตาใคร ๆ อีก และนั่นทำให้ก่อเกิดหนึ่งชีวิตน้อย ๆ ขึ้นมาโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว

“เธอรู้ใช่ไหมว่าต้องทำอะไรบ้าง” เขาถามด้วยเสียงแหบพร่า
“รู้ค่ะ ฉันต้องทำทุกอย่างตามที่คุณต้องการ เพื่อให้คุณพอใจ” ในขณะที่เธอตอบเสียงสั่น
“ดี...เริ่มจากถอดเสื้อผ้าออกให้หมด” นั่นคือคำสั่งแรกของเขา
เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ก่อนจะค่อย ๆ ยืนขึ้นแล้วปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเองออกด้วยอาการเซไปเซมา
มือหนาประคองเธอไว้พร้อมกับคอยมองทุกการกระทำของเธอตาไม่กระพริบ
แก้มสาวร้อนผ่าวแดงฉ่าไม่กล้ามองคนตรงหน้าเมื่ออาภรณ์เล็กจิ๋วสองชิ้นสุดท้ายถูกถอดออกไป
“นั่งลง” เขาตบบนโซฟาข้างตัวด้วยรอยยิ้ม เธอจึงลงไปนั่งพร้อมกับสาละวนปิดนู่นปิดนี่ พอมารู้ตัวอีกทีคุณอีธานก็ลงไปนั่งคุกเข่าที่พื้นตรงหน้าเธอเรียบร้อยแล้ว
“ชันเข่าขึ้นแล้วอ้าขาออกกว้างๆ” เขาสั่งด้วยประกายตาแวววาวอยากรู้อยากเห็น
เธอทำตามอย่างสั่นเทา ชันเข่าขึ้นและอ้าขาออก แต่ก็ยังไม่กว้างพอที่เขาต้องการ มือหนาจึงจับขาของเธอให้แยกออกอีก
======
เมื่อรอรับยาเรียบร้อยแล้วจันทร์วาดก็เดินกลับออกมา ในหัวคิดกังวลอะไรมากมายไปหมด จนเผลอเดินชนคนที่สวนมา “อุ๊ย! ขอโทษค่ะ”
“ซุ่มซ่ามไม่เปลี่ยนเลยนะ” อีกฝ่ายกล่าวเคล้าเสียงหัวเราะ เขาจำได้ว่าเธอเดินชนเขาแบบนี้ที่ห้างสรรพสินค้าที่เขาไปติดต่อร่วมทุนหลังจากที่ผ่านค่ำคืนนั้นด้วยกันครั้งแรก
น้ำเสียงและการหยอกเย้าแบบนี้จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจาก “คุณอีธาน!”
“เธอมาฝากท้องเหรอ” อีธานถามยิ้ม ๆ
“เอ่อ เปล่าค่ะ ฉันไม่สบายนิดหน่อยก็เลยแวะมาหาหมอเฉย ๆ” เธอรีบโกหกเขาเพราะตั้งตัวไม่ทันและยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะบอกเขาดีหรือไม่
นัยน์ตาคมมองขึ้นไปยังป้ายแผนกสูตินรีเวทแล้วมองกลับมาที่ใบหน้าหวานอีกครั้ง “ที่แผนกสูตินรีเวทนี่นะ”

***โซ่เสน่หาวิวาห์จำยอม
...คำโปรย...
การแต่งงานที่ไม่ได้เกิดขึ้นจากความยินยอมพร้อมใจจะทำให้คนสองคนอยู่ด้วยกันไปนานเท่าไหร่ก็ไม่อาจรู้ได้

“คุณเธียร! จะทำอะไรคะ” ดวงตากลมหวานเบิกกว้างด้วยความตกใจ
“ก็ทำอย่างที่ผัวเมียเขาทำกันน่ะสิ”
“อะไรนะคะคุณเธ...อื้อ” ริมฝีปากของดาริกาถูกปิดลงทั้งที่ยังไม่ทันถามจบ แม้เธอจะสงสัยว่าเหตุใดเขาจึงจะทำเช่นนั้นกับเธอทั้งที่คืนเข้าหอเขาไม่แตะต้องตัวเธอเลยสักนิด แต่ก็ไม่อาจถามอะไรได้อีก
หัวใจที่หวั่นไหวกับเขาอยู่เป็นทุนเดิมยิ่งอ่อนระทวยไปใหญ่เมื่อได้รับสัมผัสหวามไหวเช่นนี้
เธียรทั้งป้อนจูบดูดดื่มและค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามเรือนร่างอรชรอย่างที่เขาปรารถนา หัวใจของเขาแทบเต้นไม่เป็นจังหวะ เมื่อทั้งความนุ่มนิ่มและกลิ่นหอมละมุนของสาวแรกรุ่นกำลังจะทำให้เขาคลั่ง
*********
“มาไหว้คุณยายนะครับลูก” ดาริกาประนมมือลูกชายขึ้นจรดศีรษะ “ธุค้าบ”
“ทุ อ้าบ” เด็กน้อยพูดตามอย่างไร้เดียงสา พร้อมกับมองที่ช่องปูนปั้นสีทองตรงหน้าอย่างสนใจเพราะไม่เคยเห็น
“นอกจากน้องไธม์แล้วตอนนี้ยังมีหลานของคุณแม่อีกคนอยู่ในท้องดาวด้วยนะครับ ครั้งที่แล้วผมบอกคุณแม่ไว้ว่าจะขยันทำการบ้านเพื่อจะได้มีหลานคนที่สองมาให้คุณแม่ได้เชยชม ผมทำได้แล้วนะครับ” เธียรกล่าวกับอัฐิของคุณแม่ดารินอย่างภาคภูมิใจ
ดาริกาหันไปยิ้มขันกับสิ่งที่สามีกล่าว “รีบอวดเชียวนะคะ”
“ก็แน่ละสิ มีให้อวดก็ต้องอวดใช่มั้ยครับน้องไธม์” ร่างสูงหันไปหาตัวช่วยแสนน่ารัก ที่หันมามองคุณพ่ออย่างงง ๆ เมื่อได้ยินชื่อตัวเอง
“ดาวกับคุณเธียรไปอัลตร้าซาวด์กันมาแล้ว คราวนี้เราสองคนได้ลูกสาวนะคะแม่”