เหมือนฝัน(ก็รู้ว่าไม่รัก)

“สามรักพี่รึเปล่า?” ถามยิ้มๆ ยกมือจับศีรษะเธอโยกเล่นเบาๆ
“ก็รู้ว่าสามรัก จะถามทำไมบ่อยๆ คะ?”
“รู้แต่ก็อยากได้ยินเมียบอกรักบ่อยๆ ชื่นใจดีนี่คะ” คนรู้ว่าเมียรักเมียหลง เลยทำตัวน่ารักน่าหลงให้เด็กหลงจนไปไหนไม่รอดบอกยิ้มๆ
“...” คนรักเขามาตลอดส่งค้อนใส่เบาๆ แล้วมองเมินไปทางอื่น เพราะนึกน้อยใจขึ้นมาเองเงียบๆ ตามประสาคนท้อง เธอรักเขาแต่เขา...รักใคร?
“เอ้า...งอนอะไรอีกเนี่ย?” ถามกลั้วหัวเราะเพราะอยู่ๆ เมียก็ส่งค้อนใส่เขาเอาดื้อๆ
“ไม่ได้งอน...”
“ไม่ได้งอนแล้วทำหน้างอแก้มป่องขนาดนี้?”
“อื้อ พี่นพสามเจ็บ” โดนเขาบิดแก้มพองๆ ก็หันมาทำหน้ามุ่ยใส่
“เด็กขี้งอน”
“ก็บอกว่าไม่ได้งอน”
“ปากแข็งด้วย”
“เอ๊ะพี่นพนี่!”
“พี่รักสามนะ” คนหน้ามุ่ยหันมามองสบตาเขา เขาที่จ้องรออยู่แล้วยิ้มให้มองสบตาแล้วบอกรักออกไปเสียงนุ่มทุ้มใจเย็น
“...” คนที่หันมาทำหน้างอใส่เพราะโดนเขาก่อกวนให้อารมณ์บูดหยุดชะงักแน่นิ่งไปทันที