บ่วงแค้นคืนเสน่หา

คำโปรย
เมื่อความรักที่เกิดขึ้นคือการหลอกลวง สร้างความเจ็บปวดและบาดแผลให้กับเธอเป็นอย่างมาก แต่วันหนึ่งเธอกลับต้องเวียนมาเจอกับคนที่สร้างบาดแผลให้เธออีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้เขาได้ให้คำมั่นกับตนเองว่าจะไม่มีวันปล่อยเธอไปไหนอีกแล้ว เรื่องราวนี้จะลงเอยอย่างไร ในเมื่ออีกฝ่ายหนึ่งเต็มไปด้วยความเจ็บปวดที่ยังฝังอยู่ในใจ ฝากติดตามในบ่วงแค้นคืนเสน่หานะคะ
*****************************************
“เมาก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราพาลินไปส่งที่บ้านเอง ไม่ต้องเป็นห่วง ลองดื่มดูนะ” ปราณกล่าวก่อนจะจัดการรินไวน์ลงไปในแก้วแล้วส่งให้หญิงสาว ลลินชั่งใจอยู่สักพัก ก่อนที่จะรับมันจิบ เธอไว้ใจเขามาก จนไม่คิดว่าเขาจะคิดร้ายกับตนเอง
“เป็นไงบ้าง” ปราณรีบถามออกไปอย่างลุ้นๆ
“ก็อร่อยดี คล้ายๆ น้ำองุ่น แต่มันมีกลิ่นแอลกอฮอล์ด้วย” ลลินตอบเอาใจชายหนุ่ม
“งั้นก็ดื่มเป็นเพื่อนเราหน่อยนะ ไม่เมาหรอก เราไม่ชอบดื่มคนเดียว” ปราณส่งสายตาออดอ้อนให้หญิงสาว ซึ่งลลินก็ไม่สามารถปฏิเสธเขาได้เลย เธอยกขึ้นจิบอยู่หลายแก้ว จนร่างบางเริ่มมีอาการมึนเมา เธอจึงขอตัวกลับ ชายหนุ่มจึงรีบลุกไปประคองเธอ ก่อนที่จะพาเธอลุกขึ้น แล้วเดินไปที่ห้องนอน แทนที่จะเป็นประตูหน้าห้องอย่างที่ลลินตั้งใจ
“ทำไมปราณพาเรามาที่นี่” ลลินเอ่ยถามทันที เพราะตอนนี้เขาพาเธอเข้ามาในห้องนอนของเขา
“เราไม่ไหวแล้วลิน เรารักลินจนเราห้ามใจตัวเองไม่ได้” ร่างสูงเข้ามากอดหญิงสาวจากด้านหลัง เขากำลังทำให้ลลินหวั่นไหว เธอไม่อยากเป็นผู้หญิงใจง่าย แต่เพราะเป็นเขา ทุกอย่างมันเป็นใจให้เธอคล้อยตามไปหมด
“อย่าทำแบบนี้เลยปราณ ถ้าปราณรักเราจริงปราณต้องรอเราได้นะ” ลลินเอ่ยออกมาด้วยความลำบากใจ
“เราไม่ไหวแล้วจริงๆ เราขอเถอะนะ” ปราณจับร่างบางหันหน้ามาเจอเขา ก่อนที่เรียวปากหยักจะโฉบลงมาจุมพิตที่เรียวปากบาง
*******************************************
กรุณากดโหลดตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อ ขอบคุณค่ะ