พาลพิศวาส

จะตั้งใจหรือเผลอตัว การได้เขาเป็นผัวก็ถือว่าขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ด
แต่ทำไม๊ ทำไมเธอถึงทำเหมือนตกนรกอย่างไรอย่างนั้น
สำนึกผิดก็แล้ว แอ่นอกขอรับผิดชอบก็แล้ว
แม่คนสวยก็ยังไม่เห็นเขาอยู่ในสายตา
ก็ได้! เอาแบบนี้ก็ได้
งั้นเธอก็มาอยู่ในสายสวาทของเขาแทนแล้วกัน
เมียเขาน่ะ ไม่ใช่ใครก็ได้เป็นหรอกนะ
แซ่บขนาดนี้! จะไม่หิวเขาสักนิดเชียวหรือ
“ไปกินข้าวเถอะค่ะ ประเดี๋ยวกับข้าวจะเย็นเสียก่อน
“กินคุณได้ไหม” เขากระซิบวอนขอ พอได้จูบ ก็อยากได้อย่างอื่นเพิ่มด้วย
“ไม่ได้ค่ะ”
“ทำไมล่ะ เมื่อกี้คุณเองก็ยังหิวอยู่เลยนี่นา”
“หิว แต่ก็ไม่ได้แปลว่าอยากกินนี่คะ”
“ทำไมเล่า ผมอร่อยนะ ยิ่งถ้าถอดเสื้อผ้าออกหมดก็จะยิ่งรสชาติดี”
“ผีทะเล”
“ชิมไหม”
“ไม่เอา” เธอเบี่ยงใบหน้าหนี เมื่อจมูกและปากของเขาเริ่มซุกซนกับพวงแก้มและซอกคอของเธอ
“เอาเถอะ นะกั้งนะ ผัวหิว ผัวอยากเอา ผัวอยากโดน”
“คนบ้า คุณนี่มัน...”
“ทีเดียวก็ได้ ไม่เอาเยอะหรอก นะกั้งนะ”