Bad Habit แสนหวง

“ปัง!”

ผมสะดุ้งสุดตัว ในหูได้ยินแต่เสียงวิ้งๆ หัวใจหายหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มเมื่ออยู่ดีๆ คุณเจ้าของร้านก็ยิงปืนใส่ถังขยะเพื่อไม่ให้ผมเห็นหน้าเขา ความร้อนและอากาศที่พาดผ่านเรียกเหงื่อที่ฝ่ามือได้ดี น้ำเสียงปกติที่ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนดังขึ้นด้านหลังทั้งเย็นเรียบและแฝงความโหด

“หลับตา ถ้านายกล้ามองหน้าฉัน...นายตาย”

“หลับแล้วครับ!”

ให้ตายเถอะ! ขี้หดตดหายหมด ไม่เคยรู้สึกว่าเหงื่ออาบหลังจนชุ่มขนาดนี้มาก่อนเลย สองตาผมปิดสนิท สาบานเลยว่าหลับสนิท

“ขึ้นมาทำอะไรที่นี่”