ฤดูหนาวในบางเช้า

อยากเอ่ยถึงศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกันด้วยถ้อยคำนุ่มนวล ชวนฝัน สายลมหนาวเงียบเหงาก็ปรากฎแต่ความรู้สึกแสนเศร้าอยู่ในระดับหัวใจ ภาพความจริงที่ปะปนอยู่เป็นภาพไล่ล่าผู้คนด้วยคนกันเอง
บางความจริงก็อยากให้เป็นแค่ฝัน ภาพดุดันราวพายุ อยากให้ผ่อนสงบ และประนีประนอม – - ไม่แม้แต่อนุญาตให้เป็นเพียงภาพฝัน

บทกวีรางวัลดอธานธาน / บทกวีรางวัลมนุษย์สัมผัสมนุษย์ (อันดับสอง) จากนามปากกา ซามิยอ