นายพรานกับกวางทอง

มีนิทาน แต่กาลเก่า เล่ากันว่า ที่กลางป่า หิมพานต์ เนิ่นนานหลาย
มีเก้งกวาง หลายหมื่น ยืนเรียงราย ต่อหน้านาย นางพญา ราชากวาง
ราชากวาง นางพญา กายสีทอง งามผุดผ่อง ที่มนุษย์ สุดจะอ้าง
ได้แต่กล่าว เล่ากัน มั่นในทาง ว่าราชา แห่งกวาง อวตาร
อวตาร จากห้วง สรวงสวรรค์ ผิวกายนั้น เป็นทอง ส่องแสงฉาน
ใครได้เห็น เป็นบุญ หนุนนิพพาน ตายแล้วผ่าน สู่สวรรค์ อันอำไพ
แต่ไม่เคย ใครเห็น โดยเด่นชัด มีแต่ผลัด กันเล่า ตามกล่าวไข
บ้างก็ว่า ป่าดี ไม่มีภัย มีพรานใหญ่ เคยเจอ เลอเลิศลอย
จึงมีพราน คนหนึ่ง ซาบซึ้งอยู่ อยากจะรู้ ความจริง สิ่งสุดสอย
ว่าเป็นมา อย่างไร ในดงดอย ชนใหญ่น้อย เล่าเล่น เป็นนิยาย