มาเฟียร้ายหลงสวาทสู่ทางรัก

“พ่อเธอใช่มั้ย” เขายื่นภาพบิดาของเธอออกมา

“ใช่” หญิงสาวตอบรับด้วยความงุนงง เธอไม่ค่อยรู้เรื่องของบิดาเท่าไรนัก เธอรู้แต่ว่าบิดาบอกว่าต้องหนีออกจากบ้านไปกับมารดาเท่านั้น

“ถ้าอย่างงั้นฉันก็เอาตัวไม่ผิดคน”

“หมายความว่าอะไรคะ”

“หึ ลูกฆาตกร!”

“ใครเป็นฆาตกร”

“พ่อเธอไง ฆ่าได้แม้กระทั่งเด็ก” ฟาบิโอตะโกนใส่หน้าเธอ

“ไม่จริง พ่อของฉันไม่ใช่คนแบบนั้น”

“คนอย่างฉันจะทำอะไรต้องมีหลักฐาน”

“ถ้าอย่างงั้นคุณก็เอาหลักฐานมาสิ”

“มีแน่ ฉันตามหาพ่อเธอจนแทบขุดดินหาแล้ว แต่เสียดายอย่างเดียวที่มันดันตายไปเสียก่อน แต่ก็ยังดีที่ยังเหลือลูกของมันไว้ให้ฉันได้แก้แค้น”



***นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีเจตนาที่จะพาดพิงใคร

แต่งเพื่อให้ผู้อ่านได้รับความสนุกสนาน คลายเครียดเท่านั้น

ห้ามลอกเลียน ดัดแปลงหรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ