ขอให้เราได้รักกัน

“คุณต้องการให้ฉันไปทำลายงานแต่งงานของคุณ” มินมีนานั่งตักขนมเค้กเข้าปากฟังอีกฝ่ายพูดคล้ายระบาย มองสำรวจเขา ทั้งบ้านที่อยู่ตอนนี้ด้วยบ่งบอกถึงฐานะอีกฝ่ายได้
รูปร่างหน้าตาเขาดีมากตามนายแบบต่างประเทศ และท่าทางไม่ใช่คนเลวร้ายเท่าไหร่
“งานหมั้นครับ มันเป็นการหมั้นทางธุรกิจ ปู่กับพ่อผมทำสัญญาไว้”
“แล้วทำไมไม่ลองคุยกับคู่หมั้นขอยกเลิกดูล่ะคะ แบบตกลงกันยกเลิกด้วยความสมัครใจจากทั้งสองฝ่าย คุณกับเขา”
“ผมเคยทำแล้ว แต่ทางนั้นเขาไม่ยอมยกเลิก”
“แล้วทำไมคุณไม่อยากแต่งงานกับเธอคนนั้นล่ะคะ เพราะไม่สวย ไม่รวย หรือมีคนรักอยู่แล้ว”
“ผมอยากแต่งงานกับคนที่ผมรัก”
“ก็หาเธอคนนั้นสิคะ คนที่คุณอยากแต่งงานด้วย”
“...” คริสโตเฟอร์มองเธออย่างค้นหาคำตอบเช่นกัน ทำไมถึงคิดแบบเธอไม่ได้กัน หรืออาจเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยมีใครทำให้หัวใจเต้นแรงได้แบบที่เจ้าหล่อนทำตั้งแต่เจอกันครั้งแรก
มินมีนามองอีกฝ่ายนึกทึ่ง “อย่างคุณเนี่ยนะไม่มี รูปร่างหน้าตาก็ดี ไม่มีใครเข้าตาเลยสักคนเหรอคะ”
“มีครับ คุณ” เขาชี้นิ้วไปทางเธอ
“คะ ฉันเหรอคะ”
“ครับ”
มินมีนายกมือปิดปากหัวเราะ
“ฮ่า ฮ่า ถ้าคุณสนใจฉันเพราะได้ซิงฉันไป หรือคิดว่าฉันแปลก คุณไม่ได้ชอบฉันหรอก คุณแค่เจอของแปลกเท่านั้นเอง"