ผูกใจร้าย เพียงเธอ

“มีเหตุผลอะไรที่ผมต้องเลือกคุณ!” หากจำไม่ผิด เด็กคนนี้ไม่ได้มีเชื้อสายเจ้า หล่อนเป็นเพียงหลานสาวของนายปราบลูกหนี้ของเขาเท่านั้น ซึ่งถ้าเทียบกับสิตาแล้ว ผู้หญิงคนนั้นต่างหากที่เขาอยากจะได้ไปเป็นแม่ของลูก อย่างน้อยๆ จะได้ไม่อายใครเวลาพาไปแนะนำให้ได้รู้จัก ต่างจากคนตรงหน้า ที่หน้าตาก็ดูงั้นๆ ไม่ได้สวยบาดจิตบาดใจเท่าไหร่ในความรู้สึก หากเอาไปเทียบกับผู้หญิงที่เขาเคยคบหาแล้วนั้น ยังถือว่าไม่ผ่านเกณ์ความชอบของเขาเสียด้วยซ้ำ สิ่งที่อยากรู้ตอนนี้เวลานี้! คือหล่อนคิดว่าตัวเองมีอะไรดีนักหนา ถึงได้กล้าเอาเรื่องนี้มาต่อรองกับคนอย่างเขา!
“ฉันอาจไม่ใช่คนที่ดีพร้อม หน้าตาก็งั้นๆ ไม่มีอะไรโดดเด่นเลยสักอย่าง ถ้าเทียบกับคนที่เกิดมาดีพร้อมอย่างคุณ แต่ถ้าเพียงคุณให้โอกาสสักครั้ง ฉัน สะ...สัญญาค่ะ ว่ามันจะคุ้มค่าอย่างแน่นอน” อย่างน้อยความสาวของเธอ ก็อาจจะพอต่อรองกับเขาได้บ้าง ถึงจะไม่รู้ว่าเขาจะเห็นค่าของมันรึเปล่า แต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไร ปล่อยให้บ้านของลุงกับป้าถูกยึดไปโดยคนที่ไม่รู้คุณค่าของมัน ซึ่งทางนั้นต่างหากที่เธอจะไม่มีวันเลือกเดินหรือปล่อยให้มันเกิดขึ้น ไม่มีวัน!
“หรือว่าคุณกลัวคะ! กลัวว่าจะเผลอตกหลุมรักคนธรรมดาที่ไม่มีอะไรเลยอย่างฉัน!” คำพูดนั้นไม่ได้ทำให้เขาโกรธเสียทีเดียว แต่ก็ถือว่ายั่วขึ้นอยู่พอสมควร! เพราะไม่บ่อยนักที่จะมีใครสักคนกล้าทำ ซ้ำคนที่กล้า ยังเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่งเท่านั้น!
“แก้ผ้าสิ!”
และในเมื่อหล่อนอวดดีนัก เขาก็จะให้หล่อน ‘อวด’ จนพอใจ! เขาเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่านอกจากปากที่ว่าดีแล้ว นั้น คนตรงหน้าจะยังมีอย่างอื่นที่ ‘ดีพอ’ มากกว่าปากอีกหรือไม่!
“คะ!”
“ผมไม่ชอบพูดอะไรที่มันซ้ำซาก ในเมื่อคุณอยากเสนอ ผมก็ยินดีที่จะเสียเวลาสนองให้ แต่ก่อนอื่น...ผมคงต้องขอตรวจสอบสินค้าดูก่อน ไม่อย่างนั้นคงให้คำตอบไม่ได้...” ในเมื่อหล่อนกล้าที่จะอวดดี เขาก็จะทำให้หล่อนได้รู้ซึ้ง ถึงโทษของคนที่คิดอาจจะมีเรื่องกับคนอย่างเขา ที่ไม่ว่าจะด้วยทางไหน มันก็ทำให้รู้สึกไม่สบอารมณ์ทั้งนั้น!
ยิ่งหล่อนทำเหมือนพี่สาวตัวเองมีค่าดั่งทองมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งอยากทำให้รู้สำนึกว่าสำหรับเขาแล้ว ต่อให้สืบเชื้อเจ้ามาจากไหน นั่นหาใช่สิ่งสำคัญที่เขาจำเป็นต้องลดตัวไปลงยุ่งเกี่ยวด้วย ลองถ้าย่าของเขาไม่เสนอเรื่องบ้าๆ แบบนั้นขึ้นมา ก็อย่าหวังเลยว่าคนพวกนี้จะได้รับความสนใจจากเขา โดยเฉพาะคนตรงหน้านี้แล้ว ยิ่งไม่มีวัน!