ลมโอบเธอ

หญิงสาวมองกล้องแล้วยิ้ม อนิลถ่ายได้สองสามรูปก็เอ่ยปาก
“เหมือนถ่ายรูปบัตรประชาชนเลย ตัวตรงทุกภาพ”
ผลิขวัญรู้ดีว่าที่เป็นแบบนี้เพราะคนตรงหน้านั่นแหละ
ถ้าถ่ายกับเพื่อนๆ เธอก็ไม่แข็งเป็นท่อนไม้แบบนี้หรอก
“ไม่รู้จะทำท่าอะไรดีค่ะ”
“ทำแบบตอนอยู่กับเพื่อนไง”
เธอได้แต่คิดในใจก็นี่ไม่ใช่เพื่อน...

อนิล & ผลิขวัญ

เขียน : ที่รักของพระจันทร์

***พี่ลมเป็นนิยายใสๆ นะคะ ไม่เหมือนน้องเมฆ***

:: IOS ซื้อผ่านหน้าเว็บจะได้ราคาถูกกว่าค่ะ ::