กว่าจะถึงวันนี้ของทมยันตี

“...ชีวิตของมนุษย์นั้นถ้าไม่เดินผ่านเส้นทางอันขรุขระ จะไม่สามารถมีชัยชนะได้ ไม่มีชัยชนะอันยิ่งใหญ่ใดได้มาจากเส้นทางที่ปูด้วยพรม ชัยชนะเปรียบเหมือนการปีนภูเขาสูงที่ต้องปีนป่าย ต้องเหน็ดเหนื่อย ผ่านความเป็นความตาย...

“สำหรับดิฉันที่ผ่านวันนี้มาได้ต้องขอบคุณสองประการ อย่างแรกคือมิตรที่ดีที่สุดกับศัตรูที่รุนแรงที่สุด เพราะศัตรูที่รุนแรงที่สุดทำให้เราอยากมีชัยชนะ และเราต้องมุ่งมั่นทำอะไรสักอย่างให้สำเร็จให้ได้ แต่ถ้ามีแต่ศัตรู ไม่มีมิตรที่คอยดูแลปลอบใจ หรือที่พูดง่ายๆ ว่าเป็นโค้ชให้เรา กำลังใจมันก็ไม่มีเหมือนกัน...

“วันนี้ถ้าใครล้ม...และคิดฆ่าตัวตาย หันมามองคนที่เคยฉิวเฉียดความตายมาแล้วอย่างดิฉัน วันนี้ดิฉันยืนผงาดได้อย่างเต็มตัว สิ่งที่จะบอกคือ จงยืนหยัดด้วยสองขา ด้วยมือขวาและสมองของตัวเอง
“ขอให้ใครที่เคยพ่ายแพ้ให้ระลึกไว้ ถ้าคุณสู้ คุณจึงชนะ เหมือนปลา...ปลาที่ว่ายทวนน้ำคือปลาเป็น ปลาที่ลอยตามน้ำคือปลาตายเท่านั้นเอง...”