ขยับหัวใจมาใกล้รัก

“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะพี่ปวีร์ ว่าแต่พี่ปวีร์อายุเท่าพี่วิทย์ไม่ใช่เหรอคะ”

“ครับ สามสิบเอ็ดแล้ว”

กิ่งฉัตรพยักหน้ารับ ก่อนจะเผลอกัดริมฝีปากล่าง เป็นเช่นนี้ทุกครั้งที่เจ้าตัวต้องขบคิด เพราะนี่คือนิสัยที่แก้ไม่ได้ “ก็ไม่เห็นจะแก่ตรงไหนนี่คะ ผู้ชายวัยนี้น่าอะ สนใจดี” น่าอร่อย... เธอพูดได้เหรอ? ไม่หรอก เขาจะตกใจเอา เธอแค่ชอบผู้ชายวัยเลขสามเท่านั้นเอง

สายตายั่วยวนกับท่าทีขี้เล่นนั้น ปักเข้ากลางใจของปวีร์เต็มเปา “หื้ม?... แล้วน้องกิ่งสนใจคนแก่แบบพี่จริง ๆ มั้ยละครับ พี่ ทำอาหาร ‘อร่อย’ นะครับ” ปวีร์ถามพลางยกยิ้มมุมปาก

เฮ้อ... เขาตกหลุมพลางเพื่อนเข้าแล้วจริง ๆ แต่ทำยังได้ล่ะ ‘เหยื่อ’ ตรงหน้านี้ น่าสนใจเป็นบ้า



เพราะต้องการชนะพนันเพื่อน ปวีร์จึงเสนอตัวเป็นคนแก้เหงาให้กิ่งฉัตรรุ่นน้องคนสนิทของเพื่อน แต่ดูเหมือนเขากำลังจะสิ้นลายเพราะเหยื่อของตัวเองเสียแล้ว

ดวงตาคมของเขาไล่สำรวจดวงหน้าที่คะนึงหาตลอดสองคืนสองวัน ไม่เจอกันในระยะเวลาเพียงแค่นั้น แต่มันทรมานมากจริง ๆ

เธอเพิ่งร้องไห้มาหรือเปล่านะตาดูแดง ๆ ผอมลงมั้ยนะ เพราะคอเสื้อตกจนเผยให้เห็นลาดไหล่บางนั่น พักผ่อนพอหรือเปล่า กลางคืนนอนหนาวเหมือนกับเขาไหม

หลาย ๆ คำถามผุดขึ้นมาในหัวของปวีร์ แต่ชายหนุ่มกลับไม่กล้าที่จะเอ่ยออกไป ทำเพียงยกยิ้มอ่อนโยน และพยักหน้าทักทายกิ่งฉัตรเท่านั้น