คุณพ่อสุดร้าย

คู่หมั้นที่เคยฉีกหน้าเธอในงานเลี้ยงของคู่แต่งงานแห่งปีด้วยการควงผู้หญิงอื่นเข้ามาในงาน  บอกเลยว่าคนอย่างเธอไม่ให้อภัยแน่นอน  จารวีคิดอย่างขุ่นเคือง  แม้จะตบหน้าเขาต่อหน้าคนทั้งงานไปแล้วแต่ความโมโหยังมีอยู่อย่างเต็มเปี่ยม

หญิงสาวก้าวออกจากลิฟต์ตรงไปยังลานจอดรถ  เมื่อถึงรถยนต์ที่จอดไว้เธอมองดอกไม้เจ้าสาวที่ลอยมาถึงมือเมื่อครู่อย่างครุ่นคิดก่อนจะมองหาถังขยะและทิ้งมันลง  ณ  ตรงนั้นตัดสินใจว่าจะไม่นำมันกลับไป

"ทิ้งทำไมล่ะ  อุตส่าห์แย่งมาได้ทั้งที"  ข้อมือเธอถูกดึงไว้จารวีหันไปมองคนที่ไม่รู้ว่ามาตั้งแต่ตอนไหน

"ปล่อยนะ"  เธอดึงข้อมือออกแต่ภารัณไม่ยอมปล่อยแถมยังดึงตัวเธอไปจนชิดร่างสูงใหญ่ของเขา

"ฉันบอกว่าให้ปล่อย  คุณจะไปไหนก็ไปพรุ่งนี้ฉันจะบอกพ่อว่าเราจะถอนหมั้นกัน" 

เธอบิดข้อมือแต่ถูกจับไว้แน่นจนเจ็บ  หญิงสาวยกรองเท้าส้นเข็มตั้งใจว่าจะเหยียบลงบนรองเท้าเขาอย่างแรงแต่ภารัณรู้ทัน  ชายหนุ่มช้อนร่างเธอลอยขึ้นจากพื้น

"ถอนหมั้นเป็นเรื่องของพรุ่งนี้  แต่คืนนี้คุณต้องชดใช้ที่ตบหน้าผมต่อหน้าคนทั้งงาน"  เขากระซิบเสียงเหี้ยมพลางก้าวยาวๆ ไปยังรถยนต์ของตัวเองที่จอดรออยู่ไม่ห่างกัน

#################

จารวีมองอุปกรณ์ตรวจครรภ์จำนวนห้าอันที่วางเรียงรายและทั้งหมดขึ้นสองขีด

"แกจะทำยังไงยายไจ๋  ทำไมไม่ป้องกันล่ะ"  วิทิตาเพื่อนสนิทที่นั่งอยู่ด้วยถามอย่างกังวล  

"ทำยังไง  ฉันกำลังจะมีลูกฉันก็ต้องทำสิ่งที่เหมาะสมสิ"  จารวีพูดอย่างครุ่นคิด

"ใช่  งั้นแกไปบอกคุณภารัณเขาเลยดีไหมว่าแกท้อง"  วิทิตาดีใจคิดว่าเพื่อนจะยอมหันหน้าไปปรึกษากับพ่อของลูกที่เป็นอดีตคู่หมั้นไปแล้ว  หากแต่จารวีมองเธอด้วยสายตาเป็นคำถาม

"จะไปบอกเขาทำไม  สิ่งที่ฉันจะทำคือฉันจะเปิดโรงเรียนอนุบาลไว้รอลูกฉันเข้าเรียนต่างหาก"  

"ยายไจ๋!!!"