โซ่รักเล่ห์เทพบุตร (จบ)

“แด๊ดดี้ตกเครื่องบินตายไปแล้วล่ะ หนูอย่าถามถึงอีกเลยนะคะเด็กดี”
“ถ้าแด๊ดดี้ตายไปแล้ว แด๊ดดี้นิสัยดีหรือเปล่าคะ คุณครูบอกว่านิสัยดีได้ขึ้นสวรรค์ นิสัยไม่ดีตกนรกค่ะ สรุปแล้วแด๊ดดี้หนูอยู่บนสวรรค์หรือตกนรกคะมามี้”
.....................................................
เธอควรเรียกเค้าว่าเทพบุตรหรือซาตานกันแน่ เพราะสิ่งที่เค้าล่อลวงเธอช่างเจ็บปวดเกินบรรยาย หลอกให้รักฟันแล้วทิ้งใครไม่เจอคงไม่รู้ โซ่รักที่เกิดจากความไร้เดียงสาของเธอทำให้เธอต้องเข้มแข็งขึ้นเติบโตเป็นผู้ใหญ่อย่างเต็มตัว
“นี่คุณมีตาหรือเปล่าเดินภาษาอะไรผมเจ็บหลังไปหมดแล้วเนี่ย” คาลอสหันหน้ากลับมามองแล้วกล่าวออกมาอย่างหงุดหงิด
“ขอโทษค่ะ ฉันขอโทษนะคะ คือฉันไม่ได้ตั้งใจค่ะ”
เธอกล่าวและพยายามลุกขึ้นยืน ก่อนที่เธอจะจัดผมของตนเองให้เข้าที่เรียบร้อย ส่วนชายหนุ่มร่างสูงใหญ่โตที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอนั้นถึงกับอึ้ง เมื่อได้เห็นใบหน้าเรียวสวยดวงตากลมโตขนตางอนหนาที่มองมาสบตากับเขาด้วยความรู้สึกผิดเหมือนเด็กน้อย
“ขอโทษคำเดียวหลังผมไม่หายช้ำหรอกนะสาวน้อย”
“เออ... งั้นคุณจะให้ฉันชดใช้ยังไงคะ หรือคุณต้องการเงินฉันไม่ได้มีเงินมากด้วยสิ” หญิงสาวกล่าวด้วยสีหน้าที่ซีดจืด
“ผมไม่ได้ต้องการเงินของคุณ แต่คุณต้องมาดูแลผมจนกว่าจะหาย” คาร์ลอสกล่าวเสียงดุข่มขู่ร่างเล็กด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ในแบบที่สาวน้อยอ่านความคิดของเขาไม่ออก