ดื้อสวาท

"นี่ตกลงยอมรับแล้วใช่ไหมครับว่าเราเป็นอะไรกัน" ต่อต้านยิ้ม
"มันก็แค่อุบัติเหตุ" มาหยาว่าอุบอิบ
"พูดงี้พี่เสียใจนะ"
"พี่จะเสียใจทำไม"
"ก็ตอนนี้พี่ชอบเราแล้ว" ต่อต้านว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง สองมือเท้าโต๊ะ ใบหน้าหล่อโน้มลงไปจนเกือบชิดกับใบหน้าจิ้มลิ้มนั่น มาหยาเองก็ไม่เลื่อนใบหน้าออกไปไหน มาหยาเชิดหน้าขึ้นจนปลายจมูกเกือบชนกัน
"คนชอบกันก็ต้องจีบกัน.."
"แล้วหลายอาทิตย์ที่ผ่านมาไม่รู้เหรอว่าพี่กำลังจีบเรา" และคำที่สวนมาก็ทำเอามาหยาอ้าปากค้าง ก่อนจะก้มหน้าลง..
มือหนาส่งไปจับปลายคางสวยแล้วเชยขึ้นให้มองหน้ากัน
"พี่ไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบคนที่ถูกวางยาแล้วขอให้พี่ช่วย แต่เพราะเป็นเรา.. พี่รู้สึกพิเศษกับมาหยา.. อยากดูแล อยากสัมผัสให้มากกว่าการช่วยตอนนั้น.. มาหยาพอจะเข้าใจไหม" ลมหายใจอุ่น ๆ ที่รดกันเบา ๆ ทำเอาหัวใจดวงน้อยสั่นรัว
"มาหยาไม่รู้" มาหยาว่าเสียงแผ่ว เธอไม่รู้ว่าต้องรู้สึกยังไง แต่เธอไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีความรักมาก่อน...
"งั้นให้พี่ทำให้มาหยารู้นะครับ.. ให้โอกาสพี่นะ"
"แต่พี่ยังไม่รู้จักมาหยาดีพอ" มาหยาเอ่ยออกมาเบา ๆ
"พี่อยากรู้จักให้มากกว่านี้"
"และมาหยาเองก็ไม่ได้รู้จักพี่ดีพอ" มาหยาว่าต่อ
"พี่พร้อมจะให้เรารู้จักพี่ทุกอย่าง.." คำพูดสุดท้ายของต่อต้านพร้อมกับปากหยักที่ก้มลงประกบริมฝีปากอวบอิ่มนั่นอย่างอ่อนโยน มาหยานิ่งเพราะความตกใจก่อนจะอ่อนโอนตามรอยจูบที่แสนจะหอมหวานนั่น ปากอิ่มเปิดออกให้เรียวลิ้นสอดเข้าไปควานหาความหวานที่มากกว่า
นี่นับเป็นจูบแรกของมาหยาที่สติดีทุกอย่าง สัมผัสความอ่อนหวานที่แสนเร่าร้อนได้อย่างชัดเจน นานเท่าไรไม่รู้ที่ยอมให้คนตรงหน้าจาบจ้วง จนอากาศเริ่มหมดนั่นทำให้ฝ่ามือเล็กดันอกแกร่งออกเบา ๆ
"อึก พี่ต่อต้าน.." มาหยาเรียกเสียงเบาหวิว
"หวานจังเลยครับ" เอ่ยชมชิดริมฝีปาก กลิ่นมินต์จากยาสีฟันมันอบอุ่นต่างจากกลิ่นเหล้าเบียร์ ไม่เร่าร้อนแต่ก็แทบจะเผาความอดทนของต่อต้านจนหมด..
"อื้อ.. พี่ขี้โกง"


// สวัสดีค่า เรื่องนี้เป็นเรื่องของลูกสาวอาอัคและเดหลีจาก ยั่วรักคุณอาขา นะคะไม่อ่านเรื่องพ่อแม่ก็สามารถอ่านเรื่องของลูกได้ไม่ติดขัดค่า เรื่องนี้มี 108 ตอน บทนำ-ตอนจบ และอีก 3 ตอนพิเศษ รวมเป็น 111 ตอนนะคะ ฝากผลงานเรื่องนี้ด้วยนะคะ

ระบบios แนะนำกดซื้อผ่าน safari จะได้ราคาที่ถูกกว่าค่ะ