มีดประจำตัว

เมื่อเรามาถึงโต๊ะที่เจ้าภาพจัดเตรียมไว้ คนรับใช้ประจำโต๊ะโค้งให้ แล้วเลื่อนเก้าอี้บุนวมให้นั่งทีละคน ท่าทีเขาดูสุภาพนุ่มนวล แต่แฝงไว้ด้วยความหวาดกลัว ผมทรุดกายลงนั่งอย่างสบาย แล้วค่อยๆ ดึง “มีดประจำตัว” ออกจากปอก วางลงบนที่วามีดบนโต๊ะ ภรรยาผมเปิดกระเป๋า ถือหยิบ “มีดประจำตัว” ของเธอขึ้นมา ดึงมีดออก ปล่อยปลอกร่วงลงกระเป๋า มีดของเธอรูปร่างเรียวเล็กบอบบาง ด้ามงาสวยงาม เป็นธรรมดาของผู้หญิงที่ชอบของสวยงามแต่ความคมของมันไม่ผิดกับความสวยของงูที่ซ่อนพิษไว้