เลือดรักร้าว

เธอเป็นแค่เมียตีทะเบียนที่รอวันที่สามีขอหย่า...

“ทำไมถึงขายบ้าน”
“โกรธหรือคะ”
ไม่เข้าใจว่าทำไมรุจน์ต้องถามออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ ก็ในเมื่อเขาเป็นคนยกบ้านหลังนี้ให้เธอเอง ไม่ว่าจะตัดสินใจอย่างไร มันก็เป็นสิทธิของเธอไม่ใช่เหรอ
“พราวไม่คิดว่าคุณรุจน์จะสนใจ”
‘คุณรุจน์’ อย่างนั้นเหรอ…
รุจน์รู้สึกขุ่นใจ หย่ากันเพียงเดือนเดียว เขาไม่ใช่พี่รุจน์ของพราวพนิตอีกแล้ว แค่เรียก ‘พี่’ แบบเดิมมันลำบากมากหรืออย่างไร
“พี่ก็ไม่ได้อยากจะสนใจแต่ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องขายบ้านกับรถที่พี่ให้”
“แล้วมีเหตุผลอะไรที่พราวต้องเก็บเอาไว้คะ คุณรุจน์คงไม่คิดว่าพราวจะทนอยู่บ้านที่เคยเป็นเรือนหอของตัวเองได้หรอกใช่ไหมคะ พราวว่าสิ่งที่พราวทำมันถูกต้องแล้วค่ะ”

***รบกวนโหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนกดซื้อนะคะ
***จบแบบ happy ending ค่ะ มีหน่วง ๆบ้างพอให้คันยุุบยิบที่หัวใจ ^^
***ลายมะลิจัดหน้าและตรวจคำผิดเอง ถ้ามีตกหล่น กราบขออภัยล่วงหน้าค่ะ