ถ้วยน้ำชาหลังแก้วกาแฟ

คนเรานั้น... ระหว่างที่ตนมีความสุข
มีสักกี่คนกันเชียวที่จะยอมเสียเวลาแห่งความสุขนั้นมาสนใจสิ่งรอบข้าง

เพทายเคยคิดว่าความรักของเธอนั้นแสนมั่นคง กระทั่งทุกอย่างเปลี่ยนไป
เธอยังคิดอีกว่าคงไม่มีทางที่ชีวิตเธอจะมีความสุขได้อีกหน
จนกระทั่งเขาก้าวเข้ามา...

ขอบคุณน้ำชาถ้วยนั้น... ที่เข้ามาทำให้ได้รับรู้ว่ายังคงมีสิ่งดีๆ อีกสิ่งอยู่บนโลกใบนี้
ขอบคุณชาถ้วยนั้นที่เข้ามาเติมเต็มช่วงเวลาที่ได้แต่มองข้ามผ่านเลยมันไป

***
สวัสดีค่ะ ก้อย (TheLittleFinger) เองค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นที่เคยเขียนลง ความรู้สึกที่เรียกว่ารัก (ติดเลข)
ด้วยนามปากกว่า 'แสนพอใจ' เมื่อนานมาแล้วค่ะ
เมื่อหมดลิขสิทธิ์ เลยคิดว่าอยากนำมาให้อ่านกันแบบฟรีๆ เพื่อให้ทุกคนสามารถอ่านได้ทั่วถึง

เป็นเรื่องสั้นแนวอบอุ่น ฟิลกู๊ด หวังว่าจะทำให้ทุกคนมีความสุขที่ได้อ่านนะคะ :)