เล่ห์รักล้อมใจ

ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เด็กสาวข้างบ้าน กลายมาเป็นคนที่อยู่ข้างหัวใจ
ความรัก...ช่างเจ้าเล่ห์นัก
รู้ตัวอีกทีก็ล้อมหัวใจเขาเอาไว้ทั้งหมดแล้ว

พ่อให้อิสระเธอเลือกทางเดินในอนาคต
ลูกนกต้องบินได้ด้วยปีกของตัวเอง ท่องค้นหาในสิ่งที่ชอบ
เธอเคยถามพ่อว่า...
“ถ้าเธอหาสิ่งที่ชอบไม่เจอจะทำอย่างไร”
พ่อนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะบอกว่า
ทำสิ่งที่เรารักแล้วอยู่ได้ ก็เป็นเรื่องดีมาก แต่ใช่ว่าทุกคน
จะค้นพบงานที่เขารักจริง ๆ มีปัจจัยอีกมากที่ทำให้เราเลือกไม่ได้
แม้จะไม่ใช่งานที่รัก แต่เป็นงานที่เราทำได้ดี
ก็ถือเป็นทางเลือกที่ไม่เสียหายอะไร
เราสามารถตามหาความฝันไปได้ตลอดชีวิต จะทำได้หรือไม่
ด้วยบางทีความสุขก็อยู่ระหว่างการค้นหา ไม่ใช่ตอนที่ทำสำเร็จเสมอไป
พ่อพูดจบแล้วยังหัวเราะ...ก่อนจะบอกว่า
“ยังไงกลับบ้านมายังมีข้าวไข่เจียวของพ่อรออยู่”
แป้งร่ำยิ้มกว้าง... ‘คำของพ่อ’ ก็คือ
ไม่ว่าเธอจะเลือกทางไหน ยังไงก็มีพ่ออยู่เสมอ

ในที่สุด เธอก็หาสิ่งที่อยากทำเจอ
มันจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดไหม ก็ยังบอกไม่ได้
มีเพียงต้องลองก้าวเดินไปเท่านั้น