กามเทพต้องคำสาป

ตอนอายุ18จีรภานันท์เคยถูกผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งฟันแล้วทิ้ง!
4 ปีต่อมาเสมือนกามเทพต้องคำสาป จึงลิขิตให้เธอได้เจอผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง
เธอต้องการเล่นงานเขา แต่เขากลับอยู่ในสภาพหมดอาลัยตายอยาก และ เกลียดเธอเข้าไส้!



“มีอะไรคะ” หลังจากเดินนำโฬมเข้าไปในห้องหนังสือของเจ้าแก้วดารา จีรภานันท์ก็เอ่ยก่อน

โฬมมองไปรอบๆห้องหนังสือที่ถูกปลุกชีวิตขึ้นมาใหม่ครู่หนึ่งแล้วเข้าเรื่องที่เขาตั้งใจมาในวันนี้

“เรื่องวันนั้น เมื่อ4ปีก่อน”

!!!

น้ำเสียงเรียบนิ่งไร้ชีวิตจิตใจของผู้พูดทำให้หญิงสาวเดือดดาลขึ้นมาอย่างยากอธิบายความรู้สึก

“อ่อ คิดว่าความจำเสื่อม”

“จะเอายังไง?”

จีรภานันท์หันมาจ้องหน้าไร้จิตวิญญาณของเขา ใจอยากบีบคอเขาให้ตายคามือเพียงแต่มันง่ายเกินไป ตราบาปที่เขาฝังทิ้งไว้ในใจของเธอเมื่อมีการพูดถึงกลับเป็นแค่การพูดแบบขอไปที

“หมายความว่ายังไง?”

“ความรับผิดชอบจากผม คุณต้องการในรูปแบบไหน”

ไม่รู้ทำไมจึงรู้สึกแค้นมากกว่าตอนที่เขานิ่งเฉยไม่แสดงความรับผิดชอบ กิริยาท่าทางของเขาในตอนนี้ตอกย้ำว่าเธอเป็นเพียงผู้หญิงไร้ค่า และที่สำคัญเขายังไม่ยอมขอโทษ

“ทะเบียนสมรส!”

ปู่ของเธอเคยบอกว่าอยากได้ม่อนบุหลันตรีแต่เจ้าของไม่ยอมขาย หากได้ความสะใจโดยการเอาม่อนบุหลันตรีมาจากโฬมแบบไม่เสียเงินสักบาทมันคงดีไม่น้อย ในเมื่อเขาไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ เธอก็ไม่มีความจำเป็นอะไรต้องเห็นใจหรือทำตัวเป็นคนดีมีศีลธรรมไม่ใช่หรือ