อภินันท์

ค่ายมวยอภินันท์(ไม่ค่อย)ยินดีต้อนรับ
ที่นี่เรามีครูฝึกและนักมวยมืออาชีพหลายคน และไม่ใช่ทุกคนจะยินดีสอนพวกคุณต่อยมวย เพราะงั้น รบกวนลูกค้าหลบเลี่ยงหมาบ้าพวกนั้นถ้าไม่อยากอายุสั้น

แต่ถ้าลูกค้าใจกล้าพอ ก็เชิญมาสมัครคอร์สต่อยมวยกับพวกเราได้ที่ xxx xxx xxxx (ถ้าไม่มีคนรับสายหรือไม่มีคนคุยด้วย แนะนำให้ลูกค้ามาวันหลังหรือพยายามโทรต่อไป)

แล้วถ้าหากลูกค้าอยากเจอกับเจ้าของค่ายมวย ให้แจ้งความประสงค์ไว้ที่เด็กในค่ายได้เลยว่าพวกคุณต้องการอะไร และแนบช่องทางติดต่อกลับเอาไว้ด้วย หากเขาว่าง เขาจะหาเวลาติดต่อกลับไปเอง
ดอกจันทร์ : ถ้าเป็นผู้หญิงเขาจะติดต่อกลับไปไวเป็นพิเศษ
ลงชื่อ : (มาร์ส) อภินันท์
#######
“อย่ากลัวผมเลย”
เธอกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะคลายเล็บที่จิกตรงกลางฝ่ามือแล้วขยับเข้าไปหาเขาทีละก้าว จากสองเมตร เป็นหนึ่งเมตร จนท้ายที่สุดแล้วเข่าเล็กก็เบียดชิดกับท่อนขาแข็งแรงของคนที่นั่งพิงอยู่หน้ารถ

“ฉันไม่ได้กลัวคุณค่ะ”
ดวงตาคมมีประกายบางอย่างวาบผ่าน เขาเงยหน้าขึ้นไปมองคนที่ต่อให้ยืนก็ไม่ได้สูงมากนัก
“ผมเห็นแล้ว”
มือหนายื่นออกมาให้เธอเห็นก่อนจะเลื่อนไปแตะที่แก้มนวลแล้วค่อยปัดเส้นผมยาวคลุมหลังออกไปให้พ้นทาง ให้เขาเห็นชัดๆ ให้เต็มตาว่าเธอมีสีหน้ายังไง
เธอไม่ได้กลัวเขาจริงๆ ก็แค่…ตื่นเต้นจนเกินไปเท่านั้น

“ไม่กลัวจริงๆ เหรอ”
“ค่ะ”
“งั้นจูบผมหน่อย”
เธอตัวแข็งทื่อ หน้านวลก็บิดเบ้เหมือนกำลังต่อสู้กับตัวเอง ภาพนั้นทำให้เขานึกขำ ในที่สุดชายหนุ่มก็เลิกแกล้งคนตัวเล็ก เขาเป็นฝ่ายขยับไปจูบที่แก้มนวลแล้วเอ่ยเสียงต่ำ
“เก่งมาก”
“…”
“แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่คุณไม่ไหว คุณก็รีบบอกผม”
“ฉันไม่ได้กลัวคุณจนชักแล้วน้ำลายฟูมปากหรอกค่ะ”
“จริงเหรอ?”