เพื่อนสนิทฉบับติดเรท

พายุ...เขาเป็นเพื่อนสนิทของเธอ
ใยไหม...เธอเป็นยอดดวงใจของเขา
---------------------------------------------------------------------------------------
“กลับเลยไหม” แล้วเธอก็จำใจต้องถามออกมาเสียงเรียบ ไม่ได้อยากไล่ แต่มันอันตรายไป ถ้าพวกแม่ย้อนกลับมา ความลับอาจจะแตกได้
“ทำไม...หรืออยากได้ผัวเป็นหมอ เป็นทนาย...”
“อย่ามาทำแบบนี้นะ” เธอรีบยันแขนคนที่ขยับมานั่งตัวติดกัน แขนยาวๆ กำลังจะโอบกอด แต่เธอจะไม่ยอมเสี่ยงเด็ดขาด
“จะบอกพวกแม่เมื่อไหร่”
“บอกอะไร” เธอหันไปมองคนที่เบิกตาใส่ในแบบที่กว้างมาก
“เรื่องของพวกเราไง หรืออยากให้ฉันลงรายละเอียด” เขากดหอมไปบนแก้มนุ่ม
“อย่าทำแบบนี้” เธอขยับใบหน้าหนีได้สำเร็จ แต่แขนนั่นก็ยังรวบเอวเธอให้หยุดอยู่กับที่
“หรือจะให้ฉันบอกน้าหมอนเอง...และก็น้าสนด้วย”
“ไม่ได้นะ ถ้าพ่อรู้ พ่อส่งคนไปกระทืบเธอแน่” มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ ใครก็รู้ว่านายหัวสนธิ ผู้เป็นบิดาของเธอนั้นหวงลูกสาวทั้งสองมากแค่ไหน ยังดีที่พี่ทับทิมแต่งงานไปแล้วกับคนที่พ่ออนุมัติและชอบใจ
ความสนใจทั้งหมดของพ่อเลยมาทุ่มที่เธอ พ่อถือคติปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ปลูกอู่ตามใจผู้นอน แต่คนที่พามาก็ต้องเข้าตาพ่อ และถ้ามีเรื่องไปค้างอ้างแรมกัน ต่อให้เป็นกับลูกเพื่อนสนิทอย่างลุงณรงค์ พ่อก็คงไม่ยอมให้เขามาทำเล่นๆ กับเธอเป็นแน่
“ห่วงฉัน เธอก็ต้องค่อยๆ บอกผู้ใหญ่ไหม” พายุมองคนที่ยังทำหน้าเหมือนไม่เข้าใจ
ให้ตายเถอะ เขาไม่ใช่แค่ ‘เพื่อนสนิท’ เธอแล้วนะ
“บอกให้เขาเตรียมใจว่าเรา...”
ใยไหมมองนิ้วยาวๆ ของเพื่อนที่ถูกจับมาชนกัน
“ไอ้บ้า!”
“คบกัน ในฐานะอื่นด้วย” พายุต่อประโยคแบบที่เขาก็คิดว่ามันเบาที่สุดแล้วนะ
ใจเขามันเรียกร้องอยากจะใช้คำลึกซึ้งจะตาย เขาไม่ได้อยากเป็นเพื่อน ไม่ได้อยากเป็นแค่แฟน เพราะเขาอยากเป็น ‘ผัว’ เธอต่างหาก
ผัวแบบออกหน้าออกตา แบบที่ผู้ใหญ่บังคับให้จัดงานแต่งงานและมีลูกด้วยกัน นอนห้องเดียวกันทุกวัน แบบเปิดเผย แบบนั้น