เมียคุณธันย์

หนึ่งบุรุษรู้เพียงว่า ของของเขาถ้าเขาไม่เต็มใจยกให้ ใครก็จะมาแย่งไปไม่ได้ ถ้าต้องเสียมันไปให้ใครเขายอมเป็นฝ่ายทำลายมันกับมือยังจะดีซะกว่า


*****
“เก่งขึ้นนะเรา...”
ร่างสูงที่ยังหายใจเร็วแต่ก็ยังแพ้คนใต้ร่างที่หายใจหอบจนไหล่มนยังขยับขึ้นลงไม่ยอมหยุด กายสาวยังตอบรับบางเบาจนชายหนุ่มไม่อยากถอนตัวตนออกจากการโอบรัดนี้
หญิงสาวรู้สึกเหมือนจุกแน่นในอก หายใจถี่เร็วเหมือนไปออกกำลังกายหนักๆมาทั้งที่ส่วนใหญ่เธอเป็นฝ่ายนอนเฉยๆแท้ๆ
เมื่อหนึ่งบุรุษเอื้อมมือไปเปิดไฟบนหัวเตียงให้มีแสงนวลในระดับที่สบายตา หทัยชนกกวาดสายตามองร่างเปลือยทั้งบนและล่างของเขาอย่างเผลอไผล อกส่วนบนเขากว้างและตึงแน่น ก่อนหน้านี้เธอมัวแต่หลับหูหลับตาแถมยังต้องกลั้นเสียงครางเสียจนเกร็งไปทั้งร่าง ไม่มีแก่ใจจะมองเขาอย่างเต็มตา เธอถึงเพิ่งสังเกตเห็นรอยสักรูปพระจันทร์เสี้ยวที่มีดาวดวงเล็กๆลายล้อมนับสิบดวงบนไหล่ด้านขวาซึ่งลากยาวลงมาเกือบถึงอก
“ไปดูดาวที่ห้องฉันไหม”
หญิงสาวเพิ่งเข้าใจความหมายของคำพูดคืนนั้นก็ตอนนี้เอง!


*****
“ทำไมต้องมาอยู่ห้องเล็กแคบๆแบบนี้ แค่เดินก็จะชนกันอยู่แล้ว และลูกจะร้องบ้างตามประสาเด็กก็ทำไม่ได้”
เขาเอ่ยอย่างไม่ชอบใจ มองสภาพหอพักสามชั้นที่มีห้องแคบๆซึ่งห่างกันเพียงผนังบางๆกั้นอย่างขัดใจ ได้ยินทุกคำที่ป้าห้องข้างๆพูด ทำไมลูกเขาจะต้องมาโดนคนอื่นด่าเพียงแค่จะร้องเพราะว่าแกฉี่ออกมาเท่านั้น
“หนูต้องประหยัด เผื่อลูกป่วยหรือไม่สบายก็ต้องใช้เงินมาก ช่วงนี้แกยังกินนมแม่หนูยังออกไปหางานทำไม่ได้”
เธอไม่ไว้ใจที่จะจ้างใครมาช่วยเลี้ยง ตั้งใจจะหางานทำโดยการรับเป็นตัวแทนจำหน่ายสินค้าออนไลน์ ซึ่งสามารถทำงานอยู่กับบ้านได้โดยไม่ต้องใช้เงินลงทุนมาก
“ทำไมต้องลำบาก ตัวเองคนเดียวไม่พอยังเอาลูกมาลำบากด้วย กลับบ้านเดี๋ยวนี้นะแนน! ฉันไม่ให้อยู่นะห้องนี้”
“คุณไม่มีสิทธิ์มาสั่งหนู เราไม่ได้แลกเปลี่ยนอะไรกันแล้ว ที่ผ่านมาเราสองคนแม่ลูกก็อยู่กันได้ หนูเลี้ยงตัวเองได้คุณไม่ต้องห่วง”
“เลี้ยงทุเรศๆแบบนี้อ่ะหรอ!ผอมจนจะเป็นลมอยู่แล้ว และดูห้องนี้ซะก่อนแค่เราคุยกันป่านนี้ทั้งชั้นก็คงได้ยินกันหมด ลูกจะร้องสักแอะยังไม่ได้ ข้างล่างก็มีคนตั้งวงเหล้ากันแต่หัววัน นั่งอยู่หน้าห้องเต็มไปหมด ถ้ามันเมาแล้วหน้ามืดปีนขึ้นมาปล้ำเธอจะทำอะไรได้ ประตูห้องกลอนก็เสียลูกบิดก็เก่ามันถีบมาครั้งเดียวก็คงพังลงมาแล้วล่ะ”