คำสารภาพถึงหญิงสาว

เดิมชื่อ "คำสารภาพถึงหญิงสาวในอินเตอร์เน็ต" เรื่องสั้นขนาดยาวบอกเล่าเรื่องรักในโลกอนาคต "ไม่นานจากนี้" อันแสนอ้างว้าง คละเคล้ากลิ่นอายอีโรติกร้อนแรงผสานปนเปจนแทบจะไม่สามารถแยกได้ว่า โลกจริง โลกฝัน หรือแค่ศูนย์หนึ่งของโลกดิจิตอล อย่างที่ผู้เขียนได้บรรยายถึง "เครื่องปั้นแต่งความฝัน" และยังมีกลิ่นอายของฮิปปี้ส์ที่ถือว่ามนุษย์มีสิทธิ์เหนือร่างกายตัวเอง อย่าง "และอมยาหลอนประสาทไว้ใต้ลิ้น" รวมทั้งการเดินทางแบบไบเกอร์

ผมเป็นแค่คนพเนจรบนยานยนต์สองล้อที่ยังใช้เชื้อเพลิงจากฟอสซิลเผาไหม้ในห้องเครื่อง เดินทางมาถึงตลาดแห่งหนึ่งริมถนนลาดยางคดโค้งที่ขนาบด้วยต้นสักสูงใหญ่...

การใช้ประโยคประหลาดล้ำ ที่กำกวมจนไม่สามารถแยกได้ว่าเป็นสิ่งที่คิดอยู่ในหัว หรือหลุดปากออกมาจากตัวละคร

แต่ผมทำต่อได้นะ เธอพูด "แน่ใจ" ผมถาม เธอพยักหน้าอีก มองหน้าเธอนิ่ง มีรอยยิ้มน้อยนิดติดมุมปาก เลื่อนมือจับท่อนแขนของผมและบีบ ผมเลยตามองเส้นผมแผ่บนที่นอนห่มผ้าฝ้าย มองปลายคิ้วตก นัยน์ตาเป็นประกายจากไฟเพดาน ก่อนจะก้มหน้าจูบรอยยิ้มนั้น จับกายไว้ในข้อนิ้ว และสอดดันเข้าด้านใน เครียดแน่นเหมือนจิตใจยินยอมแต่ร่างกลับแข็งขืน เธอกำบีบท่อนแขนแรงขึ้นจนผมรู้สึก กระถดหนี เข้าไปไม่ถึงครึ่ง ผมนาบตัวกับหน้าอกของเธอ จูบปากของเธออีก พรมจูบตรงใบหูและซอกคอ ดันกายเข้าอีก เธอร้องเหมือนสะอึกออกมาจากลำคอ สอดกายเข้าสุดจนขนเบียด ก่อนจะเคลื่อนไหว เนิบช้าและแผ่วเบาเหมือนตัดกิ่งดอกไม้และวางลงในตะกร้าหวาย เปลือกตาของเธอปิดแน่น แวบหนึ่งเปิดลืมพร้อมรอยยิ้มเหมือนถูกทักตอนโดนเข็มสัก แล้วกลับปิดแน่นอีก ปากอ้าเผยอปล่อยลมหายใจหนักจากในอก นานเป็นพันปีกับเสียงเนื้อสัมผัสเนื้อเงียบงัน "ผมเสร็จนะ" ผมพูด เธอเปิดตามอง พยักหน้าช้า ผมก้มจูบ แนบร้างกอดเธอ ช้อนตัวเธอไว้ในวงแขน เคลื่อนและเคลื่อนไหว ฉีกผิวหนังแตกกระจายเหมือนระเบิดออกมาจากข้างใน

ลองสัมผัสกันดูจ้า...