อ้อนรัก คุณสามี

บทนำ
นอกจากประสบอุบัติเหตุครั้งใหญ่จนเกือบเอาชีวิตไม่รอดแล้ว รู้สึกตัวขึ้นมาพ่อก็บอกว่าใครไม่รู้เป็นสามีของเธอ!! ถึงจะอยากปฏิเสธก็ทำไม่ได้ เพราะหลักฐานทุกอย่างมันชี้ชัดว่าเขาเป็นสามีของเธอจริง ๆ แต่ว่า ทำไมล่ะ ทำไมเธอถึงจำทุก ๆ คนได้ แต่เธอกลับจำสามีของตัวเองไม่ได้เลย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน

ควิน พริษฐ์ (พะ-ริด)
เขาเหมือนดาร์กช็อกโกแลต ที่หวานหอมต่อเธอเท่านั้น

ลูกแพร์ แพรลดา
เธอเหมือนสตรอว์เบอร์รี่ที่อมเปรี้ยว ให้เขาต้องเข็ดฟัน
ทั้งที่ใครต่อใครก็บอกว่าเขาเป็นสามีของเธอ แต่เธอก็ไม่เคยคิดจะเชื่อเลยสักครั้ง เพราะหากมันเป็นจริงเธอต้องจำอะไรเกี่ยวกับเราได้บ้าง พอถึงเวลาที่เธอเริ่มเชื่อ เริ่มมีใจให้เขา เขากลับทำตัวออกห่างไม่ยอมแตะต้องเธออย่างที่ควรจะเป็น ทั้งที่ปากก็บอกว่าเป็นสามี แต่เขากลับไปเคยล่วงเกินเธอเลย เพราะงั้นปฏิบัติการยั่วและอ้อนรักสามีจึงเกิดขึ้น จากคำแนะนำของเพื่อนสนิท
"แกแน่ใจนะแก้วว่าสามีฉันไม่ได้ตายด้าน ไม่ได้เป็นเกย์"
"นี่ยัยแพร! แกจะบ้าหรอ อย่างพี่ควินเนี่ยนะจะเป็นเกย์ จะตายด้าน"
"ฉันไม่ได้บ้านะ ก็หลังจากเกิดอุบัติเหตุฉันก็ยัง..."
"อย่าบอกนะว่าแกกับพี่ควินยังไม่..."
"อือ ยัง ไม่งั้นฉันจะมาปรึกษาแกหรอ"

ตัวอย่าง
ถึงอย่างนั้นเขาก็ตอบรับ ไม่รู้ว่าเธอจะมีแผนอะไรอีก
“ได้สิ”
จบคำพูดของเขา เสื้อคลุมตัวนอกก็ถูกถอดออกทันที เผยให้เห็นแผ่นหลังขาวเนียน เพราะชุดที่เธอใส่อยู่นั้นเป็นชุดนอนสายเดี่ยวผ้าลื่น เว้าหลังลงไปเกือบถึงสะโพก
“ผมว่าคุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่า”
“ทำไมคะ ชุดนี้มันไม่ดีตรงไหน” จากที่กำลังจะล้มตัวลงนอนให้เขานวดให้ ก็เปลี่ยนมาเดินเข่าเข้าไปหาเขาที่อยู่ปลายเตียงทันที
“ตอบแพรมาสิคะว่ามันไม่ดีตรงไหน” เมื่อเห็นเขายังเงียบเธอจึงถามย้ำ
“นวดหลังมันต้องสัมผัสตัวค่อนข้างมาก ผมกลัวคุณไม่สบายใจ”
“แพรเต็มใจค่ะ” จะมากกว่าสัมผัสแพรก็เต็มใจ ประโยคหลังนั้นเธอต่อขึ้นเองในใจ ก่อนจะคลานเข่าเดินกลับไปล้มตัวลงนอนก้มหน้าให้เขาได้นวดให้
พรึบ เสียงผ้าที่ถูกสะบัดให้กางออก ทำให้คนที่นอนก้มหน้าอยู่หันมองทันที ก่อนจะเห็นเขานั่งขัดสมาธิอยู่ข้าง ๆ
“ทำอะไรคะ”
“...” ไร้เสียงตอบรับ แต่เขาให้การกระทำเป็นคำตอบแทน เมื่อมือหนาสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนบาง ก่อนที่เขาจะออกแรงบีบนวดเบา ๆ ให้เธอ
“อา เอาผ้าออกนะคะ” เสียงเล็ก ๆ ว่าขึ้น เมื่อรู้ตัวแล้วว่าแผนที่ตัวเองวางไว้กำลังจะล่ม
“ไม่ครับ”
“แต่แพรร้อน”
“หึ แต่ขนแขนคุณกำลังลุกอยู่นะ” เขาว่าเสียงเรียบ เพียงเท่านั้น คนที่รั้นแต่จะเอาผ้าออกต้องสงบปากสงบคำทันที