In The Cage : ขังราคะ

‘ฮาร์เปอร์’ มองพัสดีหนุ่มที่เธอคุ้นเคยอย่างตกใจ เธอสังเกตว่านักโทษหญิงรอบข้างได้หายไปจากห้องน้ำจนไม่เหลือเงาสักคน ห้องน้ำหญิงจึงมีเพียงเธอและร่างสูงใหญ่กำยำในชุดพัสดีที่น่าเกรงขาม สายตาคมยืนมองร่างกายที่เปลือยเปล่าของเธออย่างคาดโทษในบางอย่าง ปกติแล้วเธอจะไม่ค่อยเจอพัสดีมาคุม มีเพียงผู้คุมเรือนจำเท่านั้น

ตั้งแต่เธอปฏิบัติตัวดีและไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครในเรือนจำ ไม่ว่าจะมีนักโทษหญิงด้วยกันกลั่นแกล้งขนาดไหน เธอก็จะนิ่งเฉยและปล่อยผ่าน ทำให้เธอเป็นนักโทษชั้นดีที่ผู้คุมไม่ค่อยหนักใจกับเธอนัก ในฐานะที่เธอเป็นนักโทษคดีฆาตกรรมขนาดนี้ นับเป็นเรื่องที่ดีที่ไม่ต้องมีประวัติไม่ดีเพิ่ม แม้ว่าจะโดนต้องโทษเกินกว่าความจริงและถูกยัดเยียดข้อหาแค่ไหน เธอก็รับได้ถ้าเกิดว่าน้องสาวอย่าง ‘ชาร์ลอตต์’ จะอยู่อย่างปลอดภัยและไม่มีใครสงสัยกับเหตุฆาตกรรมที่เกิดขึ้น...ในวันนั้น

แม้ว่าจะมีพัสดีมาคุมเธอก็ไม่ได้แปลกใจอะไรมากนัก ถ้าพัสดีหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอไม่ใช่ ‘ไทเลอร์’ แฟนเก่าของเธอในอดีต คนที่เคยเป็นทุกอย่างสำหรับเธอ คนที่ทิ้งเธอและน้องสาวให้เผชิญชะตากรรมอันเลวร้าย ชะตากรรมที่ไม่มีวันย้อนกลับไปแก้ไขได้

วันนี้เขาเป็นถึงพัสดี มีอำนาจเหนือคนในเรือนจำทั้งหมดรองลงมาจากผู้บัญชาการเรือนจำ สายตาของเขาราวกับจะลงทัณฑ์เธอ สายตาของความโกรธเกรี้ยวที่มองร่างกายเธออย่างมีความหมาย

“ไทเลอร์...” ร่างเล็กเอ่ยชื่อชายหนุ่มเสียงแผ่วเบาในขณะที่เดินถอยจนแผ่นหลังเปลือยเปล่าชิดกำแพงเย็นเยียบ สายน้ำจากก็อกไหลชโลมกายจนเปียกปอน แขนทั้งสองโอบกอดตนเองและปกปิดความสาวอย่างประหม่าและตกใจ

ร่างสูงใหญ่กำยำภายใต้เครื่องแบบพัสดีสีดำนิล เดินเข้ามาจนร่างกายร้อนรุ่มแนบชิดเธอ มือใหญ่คว้ากุญแจมือและบังคับให้แขนของเธอผละจากความสวยงาม เสียงดังกริกของกุญแจมือเย็นเยียบที่เธอคุ้นเคยถูกใส่บนข้อมือทั้งสองของเธอ มือใหญ่จัดการกอบกุมข้อมือทั้งสองเพียงมือเดียวและบังคับให้อยู่เหนือศีรษะแนบกำแพงราวกับกำลังตรวจค้นบางอย่างจากเธอ

เสียงทุ้มของเขาที่เอื้อนเอ่ยทำให้ฮาร์เปอร์ใจสั่น มือใหญ่คว้าแท่งกระบองสีดำข้างเอวและเลื่อนไล้ลงมาตามร่างกายของเธออย่างเชื่องช้าตั้งแต่ลำคอจนถึง...เนินอวบอิ่มที่มีแพรไหมบางเบาปกคลุม มันจดจ่อและวนเวียนกลีบดอกไม้อย่างกักขฬะจนหญิงสาวกัดฟันกลั้นเสียงน่าอาย ใบหน้าสวยหันหน้าหนีเขาเมื่อใบหน้าหล่อเหลากำลังก้มลงมาใกล้ชิดเธอ

“ทำไมล่ะ...ลืมหน้าผมไปแล้ว หรือว่าผู้คุมบางคนทำให้คุณถูกใจมากกว่าผม นักโทษชายล่ะ...เร้าใจกว่าผมไหม” ไทเลอร์เอ่ยถามเธอในขณะที่ใช้แท่งกระบองไล้กลีบดอกไม้ตามความยาวอย่างเชื่องช้า

ฮาร์เปอร์กัดฟันแน่นและมองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจ เสียงเรียบเฉยของเธอทำให้ชายหนุ่มมีโทสะ “ท่านพัสดีอยากทำอะไรก็เชิญ นักโทษอย่างฉันคงขัดใจท่านไม่ได้”

“อย่าร้องขอให้หยุดแล้วกันฮาร์เปอร์! ผมจะทบต้นทบดอกตั้งแต่ที่คุณผลักไสผมและทิ้งผมไป คุณจะรู้ว่าผมทำอะไรได้บ้าง เพราะตอนนี้...ผมไม่ใช่เด็กจนๆ คนเดิมที่รอเศษเงินจากคุณอีกแล้ว ผมเป็นพัสดี! ที่นักโทษอย่างคุณต้องร้องขอความช่วยเหลือและอ้อนวอนขอความเมตตาจากผม ดูมันสิฮาร์เปอร์...ใหญ่กว่าตอนอีกนั้นใช่ไหมล่ะ ร้องขอผมสิ” ร่างสูงใหญ่กำยำรูดซิบกางเกงและควักความยิ่งใหญ่ของตนออกมา เขายิ้มมุมปากเมื่ออดีตคนรักมองมันด้วยความตกตะลึงจนเขารู้สึกได้ถึงข้อมือที่สั่นเทาของเธอ

“ขอร้อง อย่าทำ...” เสียงหวานเอ่ยแผ่วเบาอย่างเว้าวอน แววตาโศกมองเขาด้วยความกลัว

ร่างสูงของไทเลอร์โน้มตัวลงมาเกี่ยวต้นขาทั้งสองของหญิงสาวให้อยู่บนท่อนแขนกำยำ ร่างเล็กตัวลอยแนบชิดกำแพงอย่างหวาดเสียว ข้อมือที่ถูกใส่กุญแจมือไม่สามารถเกาะเกี่ยวสิ่งใดนอกจากคล้องคอของชายหนุ่มกันตก

“ได้...ผมจะไม่ทำ...ไม่ทำนานจนเกินไป”


-----------------โปรดอ่าน-------------
กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อนะคะ ถ้ากดซื้อผ้านเว็ปไซต์และแอนดรอยด์จะถูกกว่าบน IOS นะคะ
ถ้าอ่านแล้วถูกใจรบกวนกดให้หัวใจเพื่อเป็นกำลังใจด้วยน้าาา