หลีกไปนังดอกบัวขาว อัลฟ่าตาน้ำข้าวคนนั้นเป็นของผม

"เหวยม่าน" เป็นทายาทเศรษฐีคนหนึ่งที่มีพันธะหมั้นหมายกับอัลฟ่ายีนส์เด่นมาตั้งแต่เด็ก เขาหน้าตาดี ร่ำรวย และมีรถขับ ถูกผู้คนมากหน้าหลายตารุมล้อมอยู่เป็นนิจ ดังนั้นจึงไม่คิดยี่หระหากท้ายที่สุดแล้ว คู่หมั้นสุดหล่อเหลาปากหนักอย่าง "เคเดน" จะขอฉีกสัญญาบินหนีไปจากอ้อมอกเมื่อพบเจอโอเมก้าอ่อนหวานตรงสเปคสักคนหนึ่ง

อย่างไรเสีย พวกเขาทั้งคู่ก็นับได้ว่าเป็นเพื่อนสมัยเด็กกัน เห็นหน้าค่าตามาตั้งแต่อ้อนแต่ออก ภาพลักษณ์ดูดีสูงส่งป่นปี้ไปนานแล้ว ดังนั้นจู่ ๆ จะให้มาโชว์หวานตกหลุมรักกันทีหลังตามประสาคู่หมั้นคู่อื่นก็ใช่ที่ หลังจากตกลงในเรื่องนี้เสร็จสรรพ ต่างคนจึงต่างแยกย้ายไปใช้ชีวิตในแบบของตนได้อย่างสบายใจ

คู่นอนหรือ มาสิ

คนคุยหรือ ก็ใช้ได้

เดิมทีเหวยม่านคิดว่าเร็ว ๆ นี้ เขาคงมีโอกาสถอนหมั้นแล้วหาแฟนหนุ่มขี้เล่นสักคนมาควงแขน ไม่คาดฝันว่าหลังจากพ่อแม่ส่งเข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัยเดียวกันกับเคเดน เขาจะได้พบเพื่อนสนิทพ่วงฐานะคู่หมั้นคนนี้กำลังโดนนังดอกบัวขาวแซ่เย่ล่อลวงอยู่

คนแซ่เย่... คนแซ่เย่...

อะไรกัน ธุรกิจใกล้ล่มจมเลยคิดจะส่งลูกสาวตัวเองมาเกาะบารมีคนของเขารึไง อยากได้คู่หมั้นคนอื่นนักก็ควรประเมินตัวเองก่อนว่าคู่ควรหรือไม่ และสวมหน้ากากใสซื่อได้แน่นหนาพอหรือเปล่า

ดูสายตาละโมบเจ้าเล่ห์นั่นสิ คนอื่นยกย่องเจ้าหล่อนเป็นแม่ดอกบัวขาวแสนบริสุทธิ์ไปได้ยังไงล่ะนั่น

"พี่เคเดน! ไปกินข้าวกันเถอะ" โอเมก้าคนสวยปรี่มาสอดแขนควงชายหนุ่มข้างกายอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะแสร้งอุทานแผ่วเบาราวกับเพิ่งเห็นว่า ณ ที่แห่งนี้ ยังมีบุคคลที่สามยืนหัวโด่อยู่ในระยะไม่ถึงสิบก้าวอีกคน "ขอโทษนะครับ ผมเข้ามาขัดจังหวะรึเปล่า"

อัลฟ่าตัวสูงเลิกคิ้ว แต่เห็นเพื่อนสนิทดูท่าทางสนุกสนาน อุตส่าห์ยอมเรียกเขาว่าพี่เคเดนเสียงหวานเสียขนาดนั้น จึงยอมแสดงบทบาทตามน้ำไปเหมือนอย่างทุกที "ไม่หรอก ฉันก็กำลังรอเธออยู่พอดี"

"งั้นผมก็มาถูกเวลาพอดีน่ะสิ" เหวยม่านวาดยิ้ม ก่อนจะหันไปกล่าวกับหญิงสาวหน้าตาสะสวยตรงหน้าด้วยสายตาแฝงแววขบขัน

"พวกคุณคงไม่มีธุระอะไรกันแล้ว ยังไงผมคงต้องขอตัวพาคู่หมั้นไปเดตก่อนนะครับ"

ㅡㅡㅡㅡㅡ

ทดลองอ่าน : https://bit.ly/3hA2o1R

Trigger Warning : การนอกใจคนรัก (ไม่ใช่คู่พระ-นาย), การหย่าร้างของครอบครัวตัวเอก, บรรยายถึงความรู้สึกที่ครอบครัวแตกแยกกัน