หงส์ร่อนมังกรบิน (Live by the sun love by the moon) ภาควัยเยาว์

**** ภาควัยเยาว์จะเป็นการย้อนความหลังน่ารักๆ และเรื่องราวของทุกคน ถ้านักอ่านท่านใดอยากจะเก็บรายละเอียดวัยเด็ก และที่มาที่ไปของเรื่องตั้งแต่ต้น ก็ลองอ่านเล่มวัยเยาว์ดูได้นะคะ แต่ถ้าไม่อ่านเล่มนี้ก็สามารถอ่านเล่มปกติ เล่ม 1-5 (จบ) ได้ค่ะ ***


***************************************************************

“เจ้ามาแล้ว” ห่าวหรานที่อมยิ้มน้อยๆ เมื่อเห็นจื่อเจียนดูแลจ้าวหวังซุนนั้น เหลือบไปเห็นชายผ้าสีขาวที่ปลิวต้องลม พร้อมทั้งกลิ่นหอมที่มาจากตัวของลี่เป่ยปิง เขาจึงได้เงยหน้าขึ้นมอง

ลี่เป่ยปิงนั้นมาพร้อมกับผู้ติดตามคนหนึ่ง ซึ่งก็เป็นคนเดิมที่พวกเขาเคยเจอที่เทศกาลหยวนเซียว และที่สะพานฉางอันในเวลานั้น

พวกเขาทั้งสี่กินอาหารร่วมกัน และสนทนากันไปเรื่อยๆ จนถึงเวลาเอ่ยอำลา เพราะคงไม่มีงานเลี้ยงใดที่ไม่มีวันเลิกรา ในที่สุดลี่เป่ยปิงก็ต้องเอ่ยลาห่าวหราน จื่อเจียน และจ้าวหวังซุน

“ขอให้เจ้าเดินทางไปถึงจิงโจวอย่างปลอดภัย นี่คือของฝากจากจวนของข้า” จื่อเจียนส่งกล่องใบใหญ่ใบหนึ่งที่เต็มไปด้วยของมีค่าข้างในให้กับลี่เป่ยปิง พร้อมด้วยรอยยิ้มแห่งมิตรภาพ

“ซุน...ซุน...ให้เกอ” จ้าวหวังซุนที่ยังนั่งอยู่บนตักของจื่อเจียน ยื่นกล่องที่ลู่เจี่ยเตรียมไว้ให้กับลี่เป่ยปิงอีกคนหนึ่ง

“ขอบคุณพวกเจ้ามาก” ลี่เป่ยปิงถือทั้งสองกล่องเอาไว้ในมือด้วยความดีใจที่มาฉางอันครั้งนี้ แม้จะวุ่นวายและมีเรื่องมีราว แต่ก็ได้มิตรภาพดีๆ กลับคืนมาก็นับไม่ว่าไม่สูญเปล่า

ห่าวหรานนั้นไม่ได้ยื่นอะไรให้ และไม่ได้พูดอะไรสักคำด้วย ได้แต่จ้องลี่เป่ยปิงเฉยๆ ซึ่งลี่เป่ยปิงก็ผงกศีรษะคำนับ และจากไป

“เกอเกอ ท่านลืมของที่จะเอามาให้คุณชายน้อยเหรอ?” จื่อเจียนเอ่ยถามเมื่อนึกขึ้นได้ ก่อนที่จะขยับตัวลุกขึ้น และพยายามจะส่งจ้าวหวังซุนคืนให้กับพี่เลี้ยง เพราะถึงเวลาที่จะต้องไปแล้ว

“ซุน...รัก” จ้าวหวังซุนโผเข้าไปกอดจื่อเจียนเอาไว้ ก่อนที่จะยอมปล่อยจื่อเจียนให้เป็นอิสระ และยอมกลับไปกับพี่เลี้ยงแต่โดยดี

“ข้าไม่ได้ลืมหรอก แต่ข้าจะให้เขาวันที่บิดาของเขามาอำลาท่านพ่อของข้าที่จวน” ห่าวหรานเอ่ยตอบ ลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิทที่จะอย่างไร ผู้น้อยต้องมารายงานตัวกับผู้บังคับบัญชาอยู่แล้ว