ทัณฑ์สวาทชีคทมิฬ (หนังสือเสียง)

ชีคอัสราน ฟาติน อัลกาตานี เดินทางมาเมืองไทยเพื่อจัดการกับสาวน้อยลูกหนี้ที่จะหลีกหนีการทำหน้าที่คู่หมั้น ในเมื่อหล่อนไม่รักดี ไม่อยากเป็นคู่หมั้น เขาก็จะให้หล่อนเป็นแค่นางบำเรอนางในฮาเร็มที่มีหน้าที่ดับความเร่าร้อนของเขา ไม่ใช่เฉพาะบนเตียงหรือยามค่ำคืนเท่านั้น แต่หล่อนจะต้องให้ความสำราญกับเขาในทุกสถานที่และทุกเวลาถ้าหากเขาต้องการ
อรุโณทัย วีรวิชญ์ ถึงแม้หล่อนจะอยู่ในฐานะคู่หมั้นของเขา แต่หล่อนก็เกลียดผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคู่หมั้นมากที่สุดเพราะเขาใช้ผู้หญิงเปลืองยิ่งกว่าเสื้อผ้าตัวละไม่กี่บาทเสียอีก ถึงแม้จะรู้ว่าต้องชดใช้หนี้กับเขาแทนบิดาด้วยไปเป็นเมียขัดดอกแต่หล่อนก็ไม่อาจทำใจที่จะเป็นเครื่องสนองอารมณ์ของผู้ชายมากรักอย่างเขาได้

“ดิฉันมาที่นี่เพื่อเจรจากับคุณ” เสียงหวานเอ่ยขึ้น แต่ชีคอัสรานรู้สึกเหมือนหล่อนเป็นหนูน้อยที่กำลังอาจหาญต่อกรกับราชสีห์อย่างเขา
“ผมนึกว่าคุณติดใจรสจูบของเราเมื่อคืนจนนึกอยากจะมาสานต่อให้จบเสียอีก”
“กรุณาอย่าพูดจาสองแง่สองง่ามแบบนั้น เรื่องเมื่อคืนดิฉันคิดว่าทำทาน ลืมมันไปหมดแล้ว ไม่เก็บมาคิดให้รกสมองหรอกค่ะ” อรุโณทัยพยายามบังคับเสียงให้เรียบเฉย
“งั้นเหรอ?” คิ้วเข้มเลิกขึ้นเล็กน้อยเป็นเชิงยียวน “น่าเสียดายนะ คุณเป็นผู้หญิงคนแรกที่พูดจากับผมแบบนี้”
“ต้องขอโทษที่ทำลายความภูมิใจของคุณในเรื่องอย่างว่า”
ชีคอัสรานยกริมฝีปากยิ้มกับวาจาอันค่อนข้างเผ็ดร้อนของสาวน้อยน่าใสในชุดสวยหวานน่ารักซึ่งมีฐานะเป็นคู่หมั้นของเขา อยากจะรู้นักเชียวว่าลีลารักของหล่อนจะเผ็ดร้อนเหมือนวาจาหรือเปล่า ความจริงเขามีสิทธิ์ในตัวหล่อนทุกอย่าง เพียงแต่รอเวลาให้หล่อนเต็มใจก็เท่านั้น แต่ดูท่าเจ้าหล่อนจะตั้งป้อมกับเขาตั้งแต่แรกเจอด้วยซ้ำ แต่เขาไม่สนหรอก... ผู้หญิงตัวเล็กๆ แค่นี้จะฤทธิ์มากสักเท่าไหร่เชียว
“ไม่เป็นไรเรื่องเล็กๆ น้อยแค่นี้ผมไม่ถือหรอก เพราะต่อไปเราก็ต้องเป็นผัวเมียกัน ถ้ามัวแต่ถือสาเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เราจะอยู่กันได้ยังไง จริงไหมสาวน้อย”
อรุโณทัยหน้าแดงแปร๊ดกับคำพูดตรงไปตรงมาโจ่งครึ่มของเขา เขาพูดคำว่า ‘ผัวเมีย’ เหมือนเป็นเรื่องธรรมดาทั่วไป ในขณะที่หล่อนเองแค่คิดว่าต้องเป็นเมียซาตานที่ใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเครารกรุงรังแบบเขา สาวน้อยก็แทบสติแตก หล่อนไม่ได้รังเกียจหน้าตาเขา แต่รังเกียจพฤติกรรมที่เห็นผู้หญิงเป็นของเล่น!

“พอเถอะนะคะ ได้โปรด”
“อย่าปฏิเสธเลยน่า ร่างกายของคุณชอบผม” เขาพูดอย่างมั่นใจ พลางฟอนเฟ้นหนักหน่วงยิ่งขึ้น
“มะ...ไม่ชอบ ฉันไม่ชอบ...”
ชีคหนุ่มกระตุกยิ้ม... แม่คุณเอ๋ย ขนาดตัวเองก็มีอารมณ์ ยังไม่วายวางมาดเย่อหยิ่ง
เอาเถอะ แล้วเขาจะทำให้หล่อนครางออกมาว่าต้องการเขาให้ได้...

นานาขอฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในคอลเลคชั่นของท่านอีกสักเรื่องนะคะ เคยตีพิมพ์เมื่อสามปีก่อน ในชื่อ “หนี้สวาทอาญาชีค” [สนพ.Inlove-book]