พ่อเลี้ยงขาอย่าดุนักเลย

เพราะไม่อยากทำตัวเป็นสมภารกินไก่วัด พ่อเลี้ยงกัมปนาทถึงได้พยายามอยู่ให้ห่างจากน้ำฟ้าเอาไว้ แต่เด็กสาวกลับไม่เข้าใจทั้งยังพาตัวเองเข้ามาใกล้ชายหนุ่มทุกครั้งที่มีโอกาส แล้วพ่อเลี้ยงก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนมาจากไหน เจอคนสวยทั้งออดอ้อนทั้งยั่วยวนใส่มีหรือจะไม่ตบะแตก

“อย่าแก่แดดให้มันมาก”

“จะแก่แดดแก่ลมอะไรฟ้าก็เคยทำให้พ่อเลี้ยงครางเรียกแต่คนสวยทั้งคืนมาแล้ว อย่ามาทำเหมือนฟ้าเป็นเด็กหน่อยเลย”

-------------- ตัวอย่าง ---------------

“กลับได้แล้ว ฉันจะไปส่งที่บ้าน”

“ถ้าพากลับบ้านฟ้าไม่ไป เว้นแต่พ่อเลี้ยงจะพาไปโรงแรมหรือไม่ก็ห้องของพ่อเลี้ยง”

น้ำฟ้าทำเป็นมองข้ามสายตาดุ ๆ ของเขาแล้วขยับตัวเข้าใกล้ ดวงตาฉ่ำเยิ้มด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์เงยมองเขาอย่างท้าทาย ขณะวางมือทาบลงบนอกแกร่งที่โผล่พ้นสาบเสื้อจากการเปิดเปลือยกระดุมสองเม็ดบนของเชิ้ตสีเข้ม

“อย่าแก่แดดให้มันมาก”

พ่อเลี้ยงกัมปนาทกดเสียงต่ำ มือใหญ่คว้ามือของหญิงสาวไว้เมื่อคนเด็กกว่าเริ่มกรีดปลายนิ้วลากลงต่ำตามสาบเสื้อ

“จะแก่แดดแก่ลมอะไรฟ้าก็เคยทำให้พ่อเลี้ยงครางเรียกแต่คนสวยทั้งคืนมาแล้ว อย่ามาทำเหมือนฟ้าเป็นเด็กหน่อยเลย”

ไม่พูดเปล่าหญิงสาวยังพลิกมือตัวเองที่ถูกเขากอบกุม ก่อนเปลี่ยนเป็นจับมือเขาวางลงบนหน้าอกหน้าใจของเธอแทน ทั้งยังเบียดตัวเข้าใกล้จนเรียวขาที่พ้นจากกางเกงรัดรูปตัวสั้นเสียดสีกับต้นขาแข็งแกร่งของพ่อเลี้ยงหนุ่ม

-------------------------------------------

หมายเหตุ : ซื้อผ่าน Web และ Android ถูกกว่า

ตัวนิยายเป็นเรื่องสั้น ดังนั้นเนื้อหาจะไม่ยาวมาก รบกวนผู้อ่านพิจารณาจำนวนคำและจำนวนหน้าก่อนตัดสินใจกดซื้อนะคะ สามารถกดอ่านตัวอย่างได้ก่อนค่ะ