เกิดใหม่มาเป็นโอเมก้าลูกเจี๊ยบในหิน

“หวัง จัดการโอเมก้าหน้าด้านนี่ให้เรียบร้อย”
จากผู้ชายหน้าร้ายที่ผลักเขาจนตัวลอย กลับกลายมาเป็นผู้ปกครองและพี่น้องบุญธรรมไปเสียอย่างนั้น
“นี่ลูกเจี๊ยบครับ”
“เขาเป็นเด็กที่รถของผมชนเข้า ได้รับบาดเจ็บจนสูญเสียความทรงจำชั่วคราว ผมติดต่อผู้ปกครองเขาเพื่อรับผิดชอบเรื่องค่ารักษาแล้วแต่แม่เลี้ยงของเด็กคนนี้ขอแลกเขากับเงินสิบห้าล้านครับ”
“อืม… ฉันรับเลี้ยง”
“แม่คงไม่ได้คิดจะรับเลี้ยงแบบนั้น…หรอกนะครับ”
มิเกลเบิกตาโตมองลูกชายคนโตอย่างไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะถามคำถามนั้น แต่เธอก็เข้าใจได้
“คงจะหวงสินะ โธ่ ใครจะไปน่ารักสู้ปะป๊าของลูกได้ล่ะจ๊ะ พูดแล้วก็คิดถึง”
ความสัมพันธ์ระหว่างหนึ่งอัลฟ่าผู้ใหญ่กับหนึ่งโอเมก้าในปกครองก็ได้เริ่มต้นขึ้น...
หวังว่าจะเป็นไปในทางที่ดีล่ะนะ
“นั่นแหละที่ยิ่งต้องจับตาดู โดยเฉพาะอัลฟ่านั่นอย่าให้มันตัวติดกับเธอมากเกินไป”
“อ่า… คุณพ่อครับ” เสียงอ่อนใจที่ดังออกมาพร้อมกับสรรพนามไม่คุ้นชินทำเอาคนได้ฟังสำลักจนไอหน้าดำหน้าแดง
“แค่กๆ อย่ามาเรียกฉันแบบนั้น”
“ก็คุณทำตัวเหมือนคุณพ่อที่ห่วงลูกสาวจะมีแฟนแล้วท้องก่อนแต่งเลยนี่ครับ”
แน่นอนสิ ต้องเป็นไปในทางที่ดีเท่านั้น! ในเมื่อถูกเลี้ยงดูเหมือนไข่ในหินขนาดนี้!

“เพราะพี่ไม่อยากให้หนูกลัวพี่ พี่ถึงได้ห้ามใจตัวเอง หนูจะใจร้ายให้พี่รอไปอีกนานขนาดนั้นเลยเหรอ” ริชาร์ทเอ่ยถามทั้งที่ตัวเองหน้าร้อนกับคำแทนตัวที่ไม่ค่อยชินปากนัก
“เปล่านะครับ นะ หนูคิดว่าที่พี่ไม่แตะต้องหนูเพราะยึดถือขนบธรรมเนียมตามประสาคนที่เป็นผู้ใหญ่ จะจูบกันกี่ครั้งพี่ก็หยุดก่อนตลอดเลยนี่”