มาแต่งงานกันไหม....นายตัวร้าย

“แต่งงานกับข้าได้ไหมคะ?”

ท่ามกลางสายตานับสิบคู่ของบุรุษทั้งหลายต่างมองมาที่เรเน่เพียงคนเดียว

“เจ้าว่าอะไรนะ!!!?”

เบื้องหน้าของเรเน่คือราฟหัวหน้ากองโจรค่าหัวของเขาตอนนี้มากกว่าหนึ่งล้านเหรียญทอง ใบหน้าของเขานั้นอยู่ในกระดาษที่แปะอยู่ตามป้ายประกาศจับทั่วเมืองหลวง

“ตระกูลอาฟเฟอร์ของเรารวยมากนะคะ..ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง!”

เรเน่ยกมือขึ้นมาแตะที่หน้าอก พร้อมกับย่อตัวลงเล็กน้อยเพื่อที่จะแนะนำตัว

แต่ทว่าชายเบื้องหน้ากลับยกมือขึ้นมากุมที่ขมับเบา

มีการว่าจ้างให้เขาลักพาตัวบุตรสาวของดยุคอาฟเฟอร์มา…ด้วยเงินจำนวนสามหมื่นเหรียญ

ที่น่าตกใจคือตอนที่เขาไปลักพาตัวเธอมา…ใบหน้าที่งดและแสนน่ารักนั่น ไม่ได้มีท่าทีเกรงกลัวเขาเลย…อีกทั้งเธอยังดีใจด้วยซ้ำที่เจอหน้าเขาและยอมตามเขามาแต่โดยดีโดยไม่ต้องมีการบังคับใดๆเลย

…รอสเชล ราฟ ตัวร้ายในนิยายเรื่อง ดอกไม้และสายลมแห่งรัก…

เขาคือตัวร้ายที่หลงรักลินดา นางเอกของเรื่องจนยอมตายเพื่อเธอ…ตอนที่ราฟตายเธอจำได้ว่าเธอร้องไห้อย่างหนัก…เพราะเขาคือตัวละครที่เธอชอบที่สุดในเรื่อง ราฟปล้นชนชั้นสูงเพื่อไปช่วยชาวบ้าน..เขาคือคนที่คอยช่วยเหลือผู้อื่นโดยที่ไม่แสดงตัว

สเป็คเธอเลย

เป็นผู้ปิดทองหลังพระที่แท้ทรู

ส่วนฉัน…ฉันมีอาชีพเป็นเชฟ….ที่ทำอาหารได้อร่อยเหาะไปเลย

ฉันจำได้ว่าวันนั้นลูกค้าแน่นร้านอาหารที่ฉันทำงานอยู่ แล้วมีคนสั่งผักบุ้งไฟแดง ไฟแดงเดือดในกระทะลุกโหมไปติดแผ่นฝ้า….จนเกิดไฟไหม้ขึ้นมา

คนอื่นก็หนีกันทันจ้า…ฉันก็วิ่งเหมือนกันแต่พื้นมันลื่นเลยสะดุดล้มหัวฟาดพื้นตายก่อนที่จะโดนไฟเผาซะอีก

ใช่จ่ะวิ..ฉันขิตเพราะผักบุ้งไฟแดง

พอลืมตาขึ้นมาอีกทีก็มาอยู่ในนิยายแล้ว เรเน่เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของท่านดยุคอาฟเฟอร์ที่แสนร่ำรวย แต่เธอเป็นตัวประกอบเท่านั้น

เรเน่จะตายเพราะถูกพระเอกฆ่า…สาเหตุคือเธอดันไปแย่งความสนใจนางเอกมา นางเอกเห็นความเป็นเพื่อสำคัญกว่าคนรัก

ป่วยมาก…อีพระเอกนี่ป่วยจัด หึงนางเอกกระทั่งกับเพื่อนฝูง ลม ฝน ฟ้า อากาศ

แต่ใครในเรื่องจะเป็นยังไงฉันไม่สนทั้งนั้น…ฉันจะเดินหน้าขอราฟแต่งงานให้ได้!!

“ข้าคิดว่าเราควรเอาจะเอาสตรีเสียสติผู้นี้ไปคืนที่คฤหาสน์อาฟเฟอร์นะครับ…”

เรเน่ถอดรองเท้าออกมาก่อนจะคว้างใส่โจนาส น้องชายของราฟ

“เสียสติอะไรของเจ้าห๊ะ! ข้าเพียงคุกเข่าของท่านราฟสุดหล่อเท่ของข้า! เสียสติตรงไหนกัน”

“….เหตุใดถึงไม่ยืนคุยกันดีๆเจ้าจะคุกเข่าทำไมมิทราบ”

ก็เห็นในหนังชอบทำแบบนี้อ่า…มันดูโรแมนติกดี นี่ก็ว่าขาดดอกไม้กับแหวน

“ข้าไม่คิดจะแต่งงานกับเจ้าหรอกสาวน้อย…เจ้าไม่ใช่สตรีในแบบที่ข้าอยากใช้ชีวิตด้วย”

เรเน่อ้าปากค้างก่อนที่เธอจะเดินไปหาราฟ…

“ข้าไม่ดีตรงไหนกันคะข้าคิดว่าใบหน้านี้ก็สวย…อีกทั้งข้าก็รวยมากด้วย”

“เลดี้อาฟเฟอร์ข้ามีคนรักอยู่แล้ว…เจ้ารออยู่ที่นี่รอผู้ว่าจ้างมารับเจ้าไปก็แล้วกัน"

ราฟกล่าวก่อนที่เขาจะเดินจากไป

“ข้าไม่ไปไหนทั้งนั้น! ยังไงข้าก็จะแต่งงานกับท่านให้ได้”

เขาปรายตามองเธอก่อนจะแสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย

“….ถ้าหากว่าเจ้ายอมถอดเสื้อผ้าออก…ทีละชิ้นในจำนวนเดียวกันกับการก้าวขาของข้าที่เดินกลับไปหาเจ้า…ข้าจะลองคิดอีกที”

เรเน่เม้มปากแน่น!!…มีเสียงผิวปากดังจากโจรผู้เป็นลูกน้องของราฟดังขึ้นมาเป็นระยะๆ

เธอยกมือขึ้นมาก่อนจะถอดเสื้อคลุมออกตามมาด้วยเครื่องประดับบนหัว…ชุดกระโปรงด้านนอก กระโปรงชั้นที่สอง เสื้อคลุมด้านใน

จนตอนนี้เธอเหลือเพียงเสื้อชั้นสุดท้ายเท่านั้นทว่าราฟก็ยังเดินกลับมาไม่ถึงเธอสักที

เอาวะ!!!…เป็นไงเป็นกันหากว่าเธอแก้ผ้าล่อนจ้อนตรงนี้อย่างน้อยเขาก็น่าจะรับผิดชอบเธอบ้าง!

เธอยกมือขึ้นมาแกะเสื้อกระดุมเสื้อสีขาวช้าๆ จนถึงเม็ดสุดท้าย…ก่อนจะถอดมันออกมา

“พรึบ!!!”

ราฟสะบัดเสื้อคลุมของเขาให้คลุมร่างเธอเอาไว้…

“ท่านยอมแต่งงานกับข้าแล้วใช่ไหมคะ….?”

“ฝันไปเถอะ!!!”

.

.

.

.

.

เนื่องจากนิยายเรื่องที่แล้วมันหนักไปทางความดราม่ามากทีเดียว555

เรื่องนี้ไรท์จะขอแบบเป็นแนวเบาสมอง ไม่ต้องคิดเยอะเน้นไปทางตลกมากว่า

ใครที่อยากอ่านเรื่องขำๆ สบายๆ มาทางนี้เลย