ดั่งฟ้าลิขิต

“คุณมาทำไม”
“คนไม่สบาย ก็มาหาหมอ ไม่ยักรู้หมอที่นี่ไม่ต้อนรับคนไข้”
คนไข้ที่เธอไม่ต้อนรับพูดออกมา ทั้งที่ไม่มีอาการเจ็บป่วยให้เห็นเลยสักนิด จนเธอให้หมั่นไส้
“ถ้าป่วยจริงๆ ฉันต้อนรับแน่ แต่พวกป่วยการเมือง น่าจะถูกโยนออกไปจากโรงพยาบาลด้วยซ้ำ”
หญิงสาวว่าเขา
“การเมืองไม่เคยเล่น เล่นแต่การมุ้ง”
เขากล่าวพร้อมทำท่าจะแกะกระดุมเสื้อลงมา

“ทุเรศ พูดจาแต่ละอย่าง แล้วจะถอดเสื้อทำบ้าอะไร”
เธอแว้ดใส่เขาที่เขามาวุ่นวายถึงโรงพยาบาลของเธออีกแล้ว จะตามรังควานเธอไปถึงไหนกัน
“ไม่ได้อ่านหรือไง ผมไอมา อาจปอดอักเสบก็ได้
รีบๆตรวจเร็วสิ เราจะได้กลับบ้านกัน ใกล้เลิกงานแล้วไม่ใช่หรือ”
ชายหนุ่มพูดหน้าตาเฉย

“ถึงกับอ้างว่าไอ ปอดอักเสบ อย่างคุณน่ะมันต้องโดนอะไรแรงๆ
แบบวัณโรคแล้วพรุ่งนี้ตายเลย ไม่ต้องรักษาหรอก”
หญิงสาวแช่งเขาให้ตายๆไปเสียเลยหมดเรื่องหมดราว
“นอกจากเป็นหมอใจร้ายแล้ว ยังเล่นคุณไสยถึงขนาดแช่งชักคนไข้ให้ตาย แย่มาก”
เขาส่ายหน้าว่าเธอ