มนตราของอาหาร

หลังงานบวชของนายเมฆ ผู้เป็นน้องชายของนางเพกา และเป็นน้าของเด็ก ๆ ผ่านไป แก่นตาลได้ยินเสียงใบเตย ผู้เป็นพี่สาว รำพึงออกมาว่า
“โอ้โฮ! ทั้งของสดของแห้ง ข้าวสาร ปลา ผัก ผลไม้ หมู ไข่ และ เนื้อ... ยังเหลืออีกบาน นี่ขนาดว่าแบ่งให้ลุง ป้า น้า อา และเพื่อนบ้านข้าง ๆ ไปแล้วนะ ก็ยังเหลืออีก เราจะทำแบบไหนกับของพวกนี้ดี”
“พี่จะถามใคร อาหารเหลือเยอะ ๆ นี่แหละดี เราจะได้จัดการ นำวิธีถนอมอาหารตามที่ครูเคยสอนมาใช้ ทีนี้แหละจะได้กินกันนาน ๆ สบายไปเลย” เด็กชายแก่นตาลพูด
เด็กหญิงเพกาพี่สาวซึ่งเรียนชั้น ป.๖ จึงพูดว่าว่า “พี่แกล้งพูดเล่น ๆ ไปงั้นแหละ ว่าแต่เรามาร่วมกันคิดหน่อยว่า ของเหลืออันไหน อย่างไหน จะถนอมก่อนดี”