You So (Bua) Beautiful

"ดูเหมือนบัวจะเอาตัวรอดจากทุกอย่างได้ ยกเว้นผม"
______________________
ปัง!
ไกปืนที่ถูกเหนี่ยวไว้ที่ไหนสักแห่งถูกปล่อยโดยไม่บอกกล่าวล่วงหน้า
เลือดสีแดงฉานอาบทั่วบริเวณต้นแขนซ้ายของชายหนุ่มร่างใหญ่ ทว่าสีหน้ากลับไร้วี่แววความเจ็บปวด
"คะคุณ..."
ริมฝีปากที่แห้งผากของฉันกระซิบเรียกคนเบื้องหน้าเสียงสั่นเทา ความวุ่นวายโกลาหลที่เกิดขึ้นเพียงไม่ถึงห้านาทีทำฉันช็อกจนแทบลมจับไปซะเดี๋ยวนั้น
ทว่า
หากตอนนี้เป็นลมล้มพับไปเลยได้คงดี
ไม่ใช่มามัวกังวลว่าเลือดเขาจะไหลหมดตัว จนผู้ชายที่ไม่รู้จักชื่อคนนี้ตายซะก่อน
"ตะ ต้องรีบไปโรง'บาล" 
ฉันตั้งท่าเตรียมจับแขนเขาวิ่ง โดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกกระสุนปริศนาจะถูกลั่นไกมาอีกเมื่อไหร่
ไม่แน่ว่าครั้งนี้อาจจะเล็งมาที่ตัวฉัน แต่มันก็ดันลืมตััวไม่กลัวตายไปซะแล้ว
"ไปไม่ได้"
หลังจากถูกปฏิเสธน้ำใจเสียงเข้ม คนแปลกหน้าก็เป็นฝ่ายดึงแขนฉันวิ่งแทน ไม่รู้ว่าพาวิ่งเข้าซอยไหนออกซอยไหนบ้าง แต่ก็วิ่งตามจนรู้สึกว่าจากที่ไม่เคยเป็นโรคหืดหอบ ก็คงจะเป็นเข้าวันนี้
"บอกแล้วว่าอย่าเดินตาม คุณไม่เชื่อผมเองนะ"
เสียงทุ้มที่คล้ายจะโรยแรงตะโกนโยนความผิดให้ระหว่างที่สับเท้าอย่างรวดเร็ว
ส่วนฉันน่ะเหรอ
"ใครใช้ให้คุณมองฉันก่อนกันล่ะ! คนเขาก็คิดว่าสนใจ"

CHARACTER
บัว : จุดเปลี่ยนที่ทำให้ชีวิตต้องวุ่นวาย คือการเดินตามผู้ชายคนข้างหน้า!
พูห์ : จะต้องให้ย้ำอีกกี่รอบครับ คุณไม่ได้สวยจนผมต้องมองตาม
___________
ลองอ่านดูก่อน หากถูกใจกดซื้อได้เลยนะคะ หวังว่าจะชอบกันน้า